IRE-RA 2003-00 - IBR

dat, zelfs indien bewezen is dat de heren [Y] en [X] een dergelijke verklaring
hebben afgelegd, daaruit niet wettelijk kan afgeleid worden dat het bewezen is
dat [XYZ] een andere vergoeding ontvangen heeft die een rechtstreekse vergoeding
inhoudt voor haar revisorale opdracht of die ertoe zou strekken haar een
welwillende houding te doen aannemen.
Uit het overzicht van de facturatie door [XYZ] Bedrijfsrevisoren en andere
[XYZ] vennootschappen, dat [XYZ] en de heer [X] als stuk 29 voorleggen,
en dat door de Raad niet werd weerlegd, blijkt dat [XYZ] Bedrijfsrevisoren
reeds in 1994, 1995 en 1996 respectievelijk 3.300.000, 4.560.000 en
5.720.000 BEF factureerde aan (A).
Vanaf 1997 werd aan dezelfde cliënt ook gefactureerd door vennootschappen
verbonden met [XYZ] Bedrijfsrevisoren. De totale facturatie van alle [XYZ]
vennootschappen bedroeg voor dat jaar 11.522.194 BEF. Daarvan werd
7.493.544 BEF gefactureerd door [XYZ] Consultants. In 1998 bedroeg de
totale facturatie van de [XYZ] vennootschappen aan (A) 4.545.790 BEF. In
1999 was dit 6.630.120 BEF en in 2000 nog 3.191.536 BEF.
55. Opdat een schending van artikel 11 van het K.B. van 10 januari 1994
zou bewezen zijn, dient de Raad aan te tonen dat de vergoedingen die aan
[XYZ] bedrijfsrevisoren door (A) werden toegekend voor andere opdrachten
dan de controleopdracht, of sommige daarvan, geheel of gedeeltelijk een rechtstreekse
of onrechtstreekse vergoeding inhielden voor de revisorale opdracht, of
ertoe strekten de bedrijfsrevisor in het kader van de uitvoering van zijn opdracht
een welwillende houding te doen aannemen. Indien het juist is dat [XYZ]
tegen een lage prijs aanbood om later een geprivilegieerd gesprekspartner te zijn
voor eventueel mogelijke prijsoffertes, dan betekent dit nog niet dat [XYZ]
daadwerkelijk een voordeel heeft gehad bij de toewijzing van andere opdrachten.
Uit de voorliggende stukken blijkt dit alvast niet. En zelfs indien dit het geval
zou zijn geweest, dan is daarmee nog niet bewezen dat de toewijzing van andere
opdrachten aan [XYZ] een onrechtstreekse vergoeding inhielden van de revisorale
opdracht of dat deze opdrachten aan [XYZ] bedrijfsrevisoren werden toegekend
opdat zij welwillend zou zijn ten aanzien van (A) bij de uitgevoerde
controles.
XV
Iemand kan slechts tuchtrechtelijk veroordeeld worden, wanneer de feiten die de
inbreuk maken vaststaan. Twijfel speelt in het voordeel van de aangeklaagde
persoon (Bergen, 18 juni 1999, J.T., 1999, 515).
268
IRE – RAPPORT ANNUEL 2003