IRE-RA 2003-00 - IBR

punt valsheid in geschriften uitmaken. Deze feiten zijn ook vanuit het strikt
professioneel standpunt, als fouten te beschouwen.
De Tuchtcommissie dient immers de gedragingen van een beroepsbeoefenaar in
verband met de uitoefening van zijn beroep te toetsen aan de regels van de eer en
waardigheid van zijn beroep en van de deontologie, die strekken tot bescherming
van het beroep en van degenen die de medewerking van de beoefenaars ervan
behoeven (Cass. 19 november 1993, Arr. Cass. 1993, p. 968).
Door zich in het kader van de uitvoering van een controleopdracht schuldig te
hebben gemaakt aan handelingen die een valsheid in geschriften uitmaken, heeft
de heer [X], ook al werd hij daarvoor strafrechtelijk niet veroordeeld omdat
de strafvordering verjaard was, het maatschappelijk vertrouwen dat in een
bedrijfsrevisor gesteld wordt, ernstig geschonden en de waardigheid, de rechtschapenheid
en de kiesheid die ten grondslag liggen aan het beroep in het
gedrang gebracht.
De Tuchtcommissie stelt dan ook vast dat de heer [X] gehandeld heeft in strijd
met artikel 19bis, 2° van de wet van 22 juli 1953 en met artikel 3 van het
K.B. van 10 januari 1994 en dat de tenlastelegging bewezen is.
5. Bij het bepalen van de sanctie wordt enerzijds rekening gehouden met de
ernst van de tekortkoming en anderzijds met de volgende elementen :
– de heer [X], die sedert meer dan 32 jaar als bedrijfsrevisor is ingeschreven
bij het Instituut, werd nooit eerder tuchtrechtelijk vervolgd ;
– de feiten, waarvan werd geoordeeld dat zij valsheid in geschriften uitmaken,
hebben de heer [X] geen enkel voordeel opgeleverd ;
– de als vals bestempelde jaarrekeningen en de controleverslagen die daaromtrent
door de heer [X] werden opgesteld, hebben klaarblijkelijk nooit
aanleiding gegeven tot opmerkingen vanwege de Controledienst voor de
Verzekeringen ;
– de heer [X] werd reeds zwaar gesanctioneerd door de ruchtbaarheid die aan
de zaak werd gegeven en wordt dit nog steeds door de langdurige strafrechtelijke
procedure. ».
Aucun appel n’a été interjeté contre cette décision.
XV
272
IRE – RAPPORT ANNUEL 2003