IRE-RA 2003-00 - IBR

opleverde van haar stage, die haar bij schrijven van 12 september 2001 ter
kennis werd gebracht ;
dat haar tezelfdertijd werd gevraagd haar stagedagboek alsnog in te dienen
voor 28 september 2001 ;
Overwegende dat zij aan dit laatste verzoek geen gevolg gaf ;
dat zij aldus een houding heeft aangenomen die in strijd is met de waardigheid,
de rechtschapenheid en de kiesheid en vooral met het respect dat zij aan haar
confraters, leden van het I.B.R. en in het bijzonder aan de Stagecommissie verschuldigd
is (art. 3 K.B. 10 januari 1994 en art. 19bis W. 22 juli 1953,
ingevoegd bij de Wet van 21 februari 1985) ;
dat het foutief karakter van deze houding, die dagtekent van september 2001,
niet wordt weggenomen doordat de appellante op 5 juni 2001 moeder zou zijn
geworden van een dochtertje ;
dat de vordering, zoals zij voorkomt in de beslissing van de Stagecommissie d.d.
5 oktober 2001, bijgevolg gegrond is ;
Overwegende dat aan de appellante met toepassing van art. 32 K.B. 13 oktober
1987 junxto art. 20 W. 22 juli 1953 – en ingevolge het door haar ingestelde
rechtsmiddel dat geen hogere straf toelaat dan haar in eerste aanleg werd opgelegd
– een waarschuwing kan worden opgelegd, een berisping of een schorsing
van haar stage gedurende ten hoogste drie maanden ;
Overwegende dat de Commissie van Beroep bij het bepalen van de straf en de
strafmaat, enerzijds rekening houdt met de door de appellante in haar verzoekschrift
in hoger beroep ingeroepen verzachtende omstandigheden ;
dat anderzijds de redelijkheid en de effectiviteit van de tuchtprocedure vereisen
dat aan deze jonge stagiair-bedrijfsrevisor duidelijk wordt gemaakt dat de
functie van bedrijfsrevisor een hoge mate vereist aan discipline en aan onafhankelijkheid,
ook tegenover zijn eigen persoonlijkheid ;
dat deze discipline en onafhankelijkheid niet toelaten dat, omwille van gebeurtenissen
in het privé-leven die geen overmacht uitmaken, de verplichtingen van
het beroep in het gedrang komen ;
XV
Overwegende dat in deze omstandigheden een berisping zich opdringt. ».
Aucun pourvoi en Cassation n’a été introduit contre cette decision.
300
IRE – RAPPORT ANNUEL 2003