Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

:Enarrationes epistolarum et euangeliorum, quas postillas vocant. 1521. 477piaiu uititui- facei-e quae legis sunt viribus propriis, eo peius ruit, nisi priussanetur. Hanc conscieutiam sentit quilibet, qui in se descendens suamvitam consyderat, faciuntque eum sua peccata coram deo pavidum et fiigitivum,sicut Exo. 20. ludaeis contigit. 2.9)101.20,18.i Ad hoc ergo malum tollendum, ad satisfaciendum legi, ad qiiietaudaiuinfelicem conscieutiam, ad peccata removenda nunc indueitur Christus veniensin niansuetudine, non sicut lex m-gens et exigens, sed Omnibus ignoscens ettribuens etiam seipsum ('Non veni', inquit, 'solvere legem sedi'i'i'i'iadimplere'),i. '7.modo efficiamur pullus asinae et iumentum eius, portantes eum in fide firmalü ac bonis operibus induentes. Qui ergo Christum habet, legi satisfecit, neeaniplius trepidat eius conscieutia: si autem trepidat, non habet Christum.Habere autem Christum et indui est in ipsum credere. quäle credere? Essescilicet eum mansuetum et salvatorem, peccati remissorem, gratiae lai-gitoremqui alium eum cogitat, non Christum cogitat. Qui vero talem sibi fore15 credit, vere talem eum liabet. Et qui Christum salvatorem habet, peccatorumremissorem, quomodo potest eius conscientia pavida esse aut noniucundare? Quae lex potest eum contristare, cum Clu-istus pro eo respondeaf?Hunc suum suavissimum adventum non iutelligi a ludaeis plorabat,quando super Hierusalem hodie flevit, referente Luca, dicens 'Quia si et tu 2uc. 19, 4s.20 cognovisses in hoc die tuo, quae ad pacem tibi', scilicet 'essent', idest, 'siscires, quare venirem, quid afferrem, nempe pacem et remissionem peccatorumet absolutionem a lege exaetrice. Nunc autem abscondita siuit aboculis tuis'. O quam multis usque hodie abscondita sunt ea quae ad pacemcordis faciunt, qui Clu'istum ignorantes non fide illius sed suis operibus2.i satisfacere et sese pacificare praesumunt, cum nisi in Christo, mansueto regeet peccata remittente, non sit pax.Atcjue hoc est, quod Euangelista monet, id praedicaudum esse. 'Dielte',inquit, 'filiae Zion: Ecce rex tuus venit tibi mansuetus', q. d. 'Ecce|^"({i"'j\';^'tibi ad pacem, ad salutem, ad laetitiam cordis', quod quia non credunt,30 dicendum et praedicandum praedicit. Quicunque crediderit talem eum venire,talem eum habebit. O praedicatio rara et hodie extincta penitus! Singulaverba pondera. 'Ecce' adverbium gaudentis et exhortantis ac velut remdiu et anxie expectatam monstrantis. 'Rex tuus', qui deiecto tyranno conscientiae,qui est lex, reget te in pace et suaviter, donata tibi peccatorum35 remissione et virtute ad faciendam legem. 'Tuus', tibi promissus, a teexpectatus, quem peccatis pressa vocabas et suspirabas. 'Venit', sponte,gratuito, libenti charitate: nee enim tu adduxisti eum, nee tu in coelumascendisti, nee meruisti, sed ipse, sua deserens, te quaerens, venit ad te,indignam, immeritara, immo lege regnante et peccatis per eam auctis longe4 contingit F 7 Lex vigeiis ü 8 venit D 9 portautes rae C 28 q.