Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

SBetf)aitbhmgcii mit 1». aJiattiii i.'iitl)cr auf bciii iHcidjätmjc ,511 äBovinä 1521. gygPrincipes. Exammataui convellere coepit Officialis Treverensis hoc pacto:lumodestius tu, Martine, respondisti quam tuara persouam deceat et adeonou ad propositum. Libros varie partiris, verum ita, ut ad interrogationeranihil faciant omnia. Quod si eos recantasses, in quibus errorum tuorum5 magna pars est, haud dubie Caesarea Maiestas ex ingenita dementia reliquorum,qui boni sunt, persecutionem non toleraret. Atqui tu quae universaleConstantiense coucilium damnavit, ex universa Germanica nationecongregatum, resuscitas et per scripturam x-inci vis. In quo vehementerdel\Tas. Quid enim attinet novam disputationem celebrare de rebus per111 tot saecula ab Ecelesia et Concilio condemnatis? Nisi forte cuivis de quocunquereddenda ratio est. Quod si semel pervicerit, ut scripturis couvinceudussit, quicunque Conciliis et Ecclesiae sensis contradicit, nihilhabebimus in Christianitate certum vel determinatum. Et haec caussa est,ob quam Caesarea Maiestas a te petit responsum simplex ao planum, aut!.=> negativum aut affirmativum: Num vis omnia tua pro catholicis tueri? Auvero quicquam ex eis revocare?Sed nihilo secius rogavit Doctor Martinus, ne se contra conscientiama sanctis scripturis captam et impeditam sine contradicentium manifestariisargumentis ad revocandum cogi pateretur Caesarea Maiestas. Responsum,20 quod petitur non cornutum, simplex ac rectum, non aliud habere quamquod iam ante quoque dedisset: nisi sufficientibus argumentis conscientiamab illis, quos ipsi vocant, erroribus captam explicarent adversarii, nee seposse ex retibus abire, quibus esset involutus. Non protinus vera esse,quaecunque Concilia statuerunt, imo erraverunt Concilia et sibiipsis saepe25 contraria definierunt. Propterea non valere contradicentium argumentum.Se posse osteudere, quod Concilia erraverunt: revocare non posse, quodsedulo proclamaret scriptura. Cui epiphouematis loco adiecit: DEVS AD-IVVET ME.Ad quae nihil est responsum ab Officiali nisi paucissimis, quod ostendi30 non possit, Coucilium errasse. Martinus vero se posse ac velle promisit.1 Terverensis E Trevirensis Eil. 2 Immodestius FG Witt. len. Erl. 6 At tu FG8 convinci FG 10 damnatis FG 10,11 de quocunque ratio reddenda est Witt. len. Erl.12 sensis] sententiis FG 13 est fel^tt FG 16 quidquam Witt. len. Erl. 17 Sed et niliiloseeius [fo] E] Ibi Witt. len. Erl. D. Martinus FG 20 simplex] sed simplex Witt. len. Erl.et rectum, Neque se aliud AVitt. Jen. Erl. haberet FG 21 iam fe^tt Witt. len. Erl. 24 errasseWitt. len. Erl. persaepe FG 25 deüniverant FG definiisse Witt. Jen. Erl. 27 sedulopalam expressum sit in Scriptura Witt. len. Erl. 27,28 S3on Cui iii ADIVVET ME fe^UWitt. Jen. Erl. 29 quod] videlicet, quod Witt. len. Erl. 30 Martinus] Doctor MartinusWitt. len. Erl. vero ostendere se posse Witt. len. Erl.AI] Quo response per Luterum dato memoratus uotarius, omnibus iam preturba et calore lassatis, discedere parantibus, paucis pro temporis angustiainclamavit: Depone conscientiam, Martine, quam deponere teneris, quia