Europako Erreferentzia Markoa - HABE

1 4 8
jakin beharko duen ikasleak, edo nola trebatuko den horretarako, edo zer eskatuko
zaion horri dagokionez.
• adeitasun-arau a) ezagutu eta ulertu eta b) erabili beharko dituen ikasleak, edo nola trebatuko
den horretarako, edo zer eskatuko zaion horri dagokionez.
• Gizalegerik eza adierazten duten zein esamolde a) ezagutu eta ulertu eta b) erabili
beharko dituen ikasleak, eta zein egoeratan, edo nola trebatuko den horretarako, edo
zer eskatuko zaion horri dagokionez.
• Zein atsotitz, estereotipo eta herri-esapide a) ezagutu eta ulertu eta b) erabili beharko
dituen ikasleak, edo nola trebatuko den horretarako, edo zer eskatuko zaion horri
dagokionez.
• Zein erregistro a) ezagutu eta b) erabili beharko dituen ikasleak, edo nola trebatuko
den horretarako, edo zer eskatuko zaion horri dagokionez.
• Xede-komunitateko eta, agian, nazioarteko komunitateko zein gizarte-talde ezagutu
beharko dituen ikasleak, talde horiek hizkuntzaz egiten duten erabileraren arabera, edo
nola trebatuko den horretarako, edo zer eskatuko zaion horri dagokionez.
5.2.3 Gaitasun pragmatikoak
Gaitasun pragmatikoak erabiltzaile edo ikasleak mezuarekin lotutako printzipio hauez duen ezagutza
adierazten du:
a. mezuak antolatzeko, egituratzeko eta ordenatzeko printzipioez (“diskurtso-gaitasuna”).
b. komunikazio-funtzioak betetzeko helburuaz mezuak erabiltzeko printzipioez (“gaitasun funtzionala”).
c. mezuak elkarreraginezko eta trukerako eskemen arabera sekuentziatzeko printzipioez (“antolaketa-gaitasuna”).
5.2.3.1 Diskurtso-gaitasuna
Diskurtso-gaitasuna erabiltzaile edo ikasleak esaldiak hizkuntz pasarte koherenteak eratzeko sekuentzietan
antolatzeko duen gaitasuna da. Gaitasun honek bere baitan hartzen ditu esaldien antolaketaren
ezagutza eta antolaketa hori kontrolatzeko ahalmena, honako alderdi hauen arabera:
• esaldien eta esaldien osagaien antolaketa ezagutzea.
• honako alderdi hauen kontrola:
– galdegaia/mintzagaia;
– aurretiko informazioa/informazio berria;
– “berezko” kateatzea (adibidez, denborazkoa: Erori egin da eta jo egin dut, beste honi kontrajarria:
Jo egin dut eta erori egin da);
– kausa/ondorioa (edo alderantziz) (adibidez: prezioek gora egin dute; langileek soldata igo -
tzea eskatzen dute).
• diskurtsoa antolatzeko eta kontrolatzeko ahalmena, honako alderdi hauei dagokienez:
– gaiaren antolaketa;
– koherentzia eta kohesioa;
– antolamendu logikoa;
– estiloa eta erregistroa;
– eraginkortasun erretorikoa.