Europako Erreferentzia Markoa - HABE

2 1 4
Seguru asko, zehatzagoa izango da ikasleek formazio espezifikoa jaso badute. Autoebaluazio egituratu
horrek irakasleen ebaluazioarekin eta probekin lotura izan dezake, hain zuzen ere irakasleen
artean, proben artean eta irakasleak egiten duen ebaluazioaren eta proben artean izaten den loturamaila
bera (baliotasun konkurrentearen maila).
Hala ere, autoebaluazioaren ahalmen nagusia motibatzeko eta kontzientzia hartzeko tresna gisa
duen balioa da, ikasleei beren ezaugarriak ezagutzen, beren gabeziak aurkitzen eta ikaskuntza eraginkortasunez
bideratzen laguntzen baitie.
Erreferentzia Markoaren erabiltzaileek kontuan hartu beharko dute, eta hala dagokionean,
zehaztu:
• Kapitulu honetan aztertu diren ebaluazio-motetatik zein diren:
• beren sisteman, ikasleentzako egokienak
• beren sistemaren kultura pedagogikorako egokienak eta bideragarrienak
• eraginkorrenak irakasleentzat, jasotako formaziotik abiatuta duten inplikazio profesionalari
dagokionez.
• Bere sisteman nola orekatzen diren eta nola elkar osatzen duten probetxuaren ebaluazioak
(ikastetxera bideratua; ikaskuntzara bideratua) eta hizkuntz gaitasunaren
ebaluazioak (benetako mundura bideratua; emaitzetara bideratua), eta zenbateraino
ebaluatzen diren komunikazio-jarduerak eta hizkuntz ezagutzak.
• Zenbateraino ebaluatzen diren ikaskuntzaren emaitzak maila eta irizpide definituen
arabera (irizpide bati buruz) eta zenbateraino ematen diren notak eta ebaluazioak
ikaslea dagoen gelaren arabera (arauari buruz).
• Irakasleei zenbateraino:
• jakinarazten zaizkien eskakizun-mailak (adibidez: deskribatzaile bateratuak, jarduera-ereduak).
• adore ematen zaien ebaluazio-teknika batzuk daudela jabetzeko.
• ematen zaien teknikei eta interpretazioari buruzko formazioa.
• Zenbateraino den egokia eta bideragarria gidako ebaluazio jarraituaren eta une jakin
bateko ebaluazioaren ikuspegi integratua garatzea, elkarrekin lotutako mailei eta
irizpideen definizioei buruz.
• Zenbateraino den egokia eta bideragarria ikasleak inplikatzea maila askotako atazen
eta hizkuntz gaitasunaren deskribatzaile definituen araberako autoebaluazioan eta
deskribatzaile horiek –adibidez– sailkako ebaluazioan aplikatzea.
• Nola egokituko zaizkien ikasleen egoerari, eta nola osatu edo landu behar diren,
Erreferentzia Markoan ematen diren zehaztapenak eta eskalak.
Autoebaluaziorako eta aztertzailearentzako ebaluazio-zerrenden bertsioak 3. kapituluko 2. eta 3.
koadroetan agertzen dira. Bien arteko alderik nabarmenena da –ikasleak zer egiten dakien azaltzeko
erabiltzen den formulazioaz gainera– 2. koadroa komunikazio-ekintzetan oinarritua dela, eta 3. koadroa,
berriz, ahozko edozein jardueratan ikus daitezkeen gaitasunaren alderdi orokorretan. Hala ere,
erraz bidera daiteke autoebaluazioan erabiltzeko 3. koadroaren bertsio egokitu bat. Esperientziak erakusten
duenez, helduak, gutxienez, gai dira hizkuntz gaitasunean duten mailari buruzko neurketa kualitatibo
horiek egiteko.