Europako Erreferentzia Markoa - HABE
Europako Erreferentzia Markoa - HABE
Europako Erreferentzia Markoa - HABE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
2 3 0<br />
ke ebalua ditzatela laginak, eta ondoren erabil dezatela beren erabakien oinarri diren funtsezko<br />
ezaugarriak definitzeko teknika estatistiko egokia (metodo kuantitatiboa). Ikusmolde horren adibide<br />
dira 10 eta 11. metodoak. Hizkuntz saioen laginak aztertzearen alde ona da oso deskribapen<br />
zehatzak lor daitezkeela datuetan oinarrituta.<br />
Azken metodoa, 12.a, deskribatzaileak benetan matematiketan oinarrituta mailakatzen dituen<br />
bakarra da. Hori izan zen erreferentzia maila bateratuak eta deskribatzaile argigarriak garatzeko erabilitako<br />
metodoa, 2. metodoaren (intuitiboaren), eta 8 eta 9 metodoen (kualitatiboaren) ondoren. Hala<br />
ere, teknika estatistiko bera erabil daiteke eskala garatu eta gero, eskalak praktikan duen baliagarritasuna<br />
egiaztatzeko eta berrikusketa-beharrak identifikatzeko.<br />
Metodo intuitiboak<br />
Metodo hauek ez dute datu-bilketa egituraturik eskatzen, printzipioetan oinarritutako esperientziaren<br />
interpretazio soila baizik.<br />
1. Aditua<br />
Eskala idazteko eskatzen zaio norbaiti. Horretarako, dauden eskalak, dokumentu kurrikularrak, edo<br />
zenbait iturritatik jasotako beste edozein material egoki kontsultatuko ditu, ziur aski xede-taldearen<br />
beharrak aztertu eta gero. Ondoren, eskala egiazta eta errebisa dezake, informatzaileen laguntzarekin<br />
agian.<br />
2. Batzordea<br />
Lehengoaren antzekoa da, baina garapenean lantalde txiki batek parte hartzen du, aholkulariz osatutako<br />
talde handiago baten laguntzarekin. Adituek zirriborroak komentatzen dituzte, eta beren esperientzian<br />
oinarrituta edo, bestela, ikasleekin eta hizkuntz saioen laginekin alderaketak eginez lan egiten<br />
dute. Gipps (1994) eta Scarino (1996; 1997) adituek Erresuma Batuko eta Australiako batzorde batek<br />
irakaskuntza ertaineko hizkuntza modernoen ikaskuntzarako eratutako kurrikulu-eskalen hutsuneak<br />
aztertu zituzten.<br />
3. Esperientzia<br />
Aurreko metodoaren antzekoa da, baina prozesua asko luzatzen da erakunde baten markoan edo ebaluazio-testuinguru<br />
jakin batean adostasuna lortzeko. Pertsona-talde batek mailen eta irizpideen irakurketa<br />
bateratua egiten du. Gero, interpretazio horren esperimentazio sistematikoaren eta atzeraelikaduraren<br />
bidez, haren idazketa hobetzen dute. Aztertzaile-taldeek definizioen arabera azter ditzakete ikasleen<br />
hizkuntz jarduerak, eta definizioak hizkuntz jardueren laginen arabera. Hori da hizkuntz gaitasunaren<br />
eskalak garatzeko era tradizionala. (Wilds, 1975; Ingram, 1985; Liskin-Gasparro, 1984; Loewe,<br />
1985, 1986).<br />
Metodo kualitatiboak<br />
Metodo horiek guztiek talde txikietan eta informatzaile batzuekin lan egitea eskatzen dute, eta, interpretazio<br />
estatistikoa baino areago, lortutako informazioaren interpretazio kualitatiboa egiten dute.<br />
4. Giltzarria: formulazioa<br />
Eskalen zirriborro bat badago, teknika erraza da eskala zatikatzea eta eskala hori erabiliko duten informatzaile<br />
tipikoei eskatzea:<br />
a) jartzeko definizioak zuzen iruditzen zaien ordenan,