Referentiekader geldboetes - Europese Beweging

Ministerie van Financiën
Algemene douanewet (Adw)
‐ In de wet wordt een onderscheid gemaakt tussen verzuimboetes en vergrijpboetes. De
vergrijpboetes zien op dezelfde feiten als de verzuimboetes, alleen gelden extra
voorwaarden voor het opleggen van deze hogere boete. De eerste voorwaarde is dat
het bedrag aan rechten hoger is dan het bedrag van de verzuimboete (bijvoorbeeld €
300). Bovendien moet het niet voldoen aan het voorschrift te wijten zijn aan de opzet of
grove schuld van de betrokkene.
‐ Vervolgens wordt in het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst / Douane (hierna:
het BBBB/D) per verzuimboete een vast bedrag bepaald. Zo staat in artikel 2 lid 1 van
het Besluit dat met betrekking tot de in de artikelen 9:1, 9:2, 9:3 en 9:4 Adw geregelde
beboetbare feiten de inspecteur een verzuimboete van € 125 oplegt. Voor de
vergrijpboetes wordt telkens per overtreding een vast percentage van het bedrag aan
rechten bij invoer (bijvoorbeeld 25%).
‐ In het excel‐bestand is de wijze van boeteoplegging in het beleid getypeerd als
feitcodering. Zoals hiervoor is te lezen wordt in het beleid ook per overtreding een vast
bedrag of percentage voorgeschreven. Echter, in de algemene bepalingen van het
Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst, waarnaar het BBBB/D verwijst, is het
volgende te lezen. Bij het opleggen van een boete gaat de inspecteur uit van de
percentages of bedragen vermeld in het besluit. Het opleggen van een boete is een
vorm van straftoemeting. Daarom houdt de inspecteur rekening met omstandigheden
die aanleiding geven tot een hogere of een lagere boete dan op grond van de
percentages of bedragen van het besluit kan worden opgelegd. Deze omstandigheden
vormen het sluitstuk van de behoorlijke straftoemeting bij bestuurlijke boeten. Gelet
hierop is de inspecteur bij de uiteindelijke vaststelling van de hoogte van de boete dus
niet gebonden aan vaste bedragen of percentages. De vastgestelde hoogte van de
boetes kan zowel met een bepaald bedrag als met een bepaald percentage verlaagd of
verhoogd worden. Bij het in aanmerking nemen van individuele omstandigheden vindt
een afweging plaats tussen zowel strafverminderende feiten en omstandigheden als
strafverzwarende feiten en omstandigheden. Het resultaat van de afweging zal moeten
leiden tot een boete die passend is te achten bij de geconstateerde beboetbare
gedraging. Deze passages uit §6 wekken de indruk dat telkens, bij elke voorliggende
boete, een individuele sanctietoemeting plaatsvindt, wat zou betekenen dat er niet
echt sprake is van een systeem van feitcodering. Het derde onderdeel van §6 zegt
echter het volgende: ‘Bij de meeste verzuimboeten zal, vanwege de wijze van
oplegging, individueel getinte straftoemeting eerst in bezwaar aan de orde kunnen
komen’. Oftewel, in eerste instantie zal steeds het voorgeschreven vaste bedrag of
percentage worden opgelegd en is er dus wel sprake van feitcodering.
‐ Overigens zijn in het Algemene douanebesluit en de Algemene douaneregeling ook
beboetbare feiten opgenomen. Hierin zijn slechts verzuimboetes opgenomen.
Algemene wet inzake rijksbelastingen
‐ In de wet wordt onderscheid gemaakt tussen verzuimboetes en vergrijpboetes. De
vergrijpboetes zien op dezelfde feiten als de verzuimboetes, alleen geldt er een extra
voorwaarde voor het opleggen van deze hogere boete: het niet voldoen aan het
voorschrift is te wijten aan de opzet of grove schuld van de betrokkene.
5