Referentiekader geldboetes - Europese Beweging

ij op een eenvoudige en snelle wijze wordt gereageerd op de overtreding. Overtredingen
waarbij een sanctie van meer dan f 500 op haar plaats zou zijn, vallen buiten het bereik van dit
stelsel. Dat geldt ook voor gedragingen waarbij letsel aan personen of schade aan goederen is
aangebracht. Deze gedragingen kunnen vanzelfsprekend niet als niet‐ernstig worden be‐
schouwd. De wet sluit met deze keuzes aan bij het toen geldende Besluit politietransactie. Het
betreft dezelfde overtredingen (de bijlage bij de Wahv is ontleend aan het Besluit), dezelfde
constructie (in de bijlage de overtredingen koppelen aan een vast tarief) en dezelfde eenvoudige
afdoening (de rechter is niet betrokken in het proces van boeteoplegging). 24
3.1.3.4 Andere sancties
Het uitgangspunt van de Wahv is dat een administratiefrechtelijke sanctie wordt opgelegd. Arti‐
kel 2 tweede zin Wahv is ook heel duidelijk: “ingeval een administratiefrechtelijke sanctie wordt
opgelegd zijn voorzieningen van strafrechtelijke of strafvorderlijke aard uitgesloten”. Desalniet‐
temin heeft de wetgever met de invoering van de Wet OM‐afdoening de mogelijkheid geopend
dezelfde feiten door middel van een strafbeschikking, dus strafrechtelijk af te doen. De Aanwij‐
zing administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften maakt echter duidelijk dat be‐
stuursrechtelijke afdoening het uitgangspunt blijft.
Meer specifiek voor snelheidsovertredingen geldt dat deze tot 30 km/h bestuursrechte‐
lijk worden afgedaan via de Wahv (bij overtredingen op autosnelwegen is deze grens 40 km/h).
Overschrijdt de snelheidsovertreding deze drempel, dan verschijnt er een * voor de feitcode. Dit
betekent dat er sprake is van een OM‐feit en dat voor deze feiten door het CJIB, namens de
officier van justitie, een strafbeschikking / transactievoorstel wordt verzonden.
Als sprake is van een samenloop van meerdere overtredingen (bijvoorbeeld negeren
rood verkeerslicht, Mulderfeit, en vertonen van gevaarlijk rijgedrag, strafbaar feit), dan is afdoe‐
ning langs een traject de hoofdregel. Indien zowel de strafrechtelijke als de bestuursrechtelijke
weg wordt bewandeld, moet in het proces‐verbaal melding worden gemaakt van de opgelegde
bestuursrechtelijke sanctie(s). Van deze mogelijkheid dient slechts in uitzonderlijke gevallen
gebruik te worden gemaakt. Aan de betrokkene wordt meerdere bestuursrechtelijke sancties
opgelegd (maximaal drie om ongewenste cumulatie te voorkomen) of er wordt tegen hem een
transactie uitgevaardigd of proces‐verbaal opgemaakt of hem wordt een transactie aangebo‐
den. 25
Van belang is voorts dat, indien proces‐verbaal wordt opgemaakt ter zake van artikel 5
WVW 1994, het niet is toegestaan daarnaast bestuursrechtelijke sancties op te leggen of trans‐
actievoorstellen te doen voor feiten die in relatie staan tot het gevaarlijke c.q. belemmerende
gedrag op de weg. Anders kan immers een probleem met het ne bis in idem‐beginsel ontstaan. 26
De Wahv kent vanwege de strafrechtelijke en bestuursrechtelijke wortels een set van
eigen regels die deze gemengde herkomst laten zien. Een goed voorbeeld daarvan is de manier
waarop het procesrecht is ingericht. Tegen de Wahv‐boete kan de betrokkene in administratief
beroep bij de officier van justitie. Vervolgens staat tegen de beslissing van de officier van justitie
beroep open bij de rechtbank, sector kantonrechter. Het laatste rechtsmiddel is hoger beroep
bij het hoogste rechtscollege in Wahv‐zaken: het gerechtshof te Leeuwarden.
24 Kamerstukken II 1987/88, 20 329, nr. 3, p. 21‐22.
25 Zie paragraaf 1.1 van de Aanwijzing administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften.
26 Zie onder ‘1. Uitgangspunten’ van de Richtlijn.
13