Referentiekader geldboetes - Europese Beweging

- Kan in geval van rechtspersonen (bedrijven) worden volstaan met boetes van de
naasthogere categorie (art. 23 lid 7 en 8)?
- Indien de bepaling(en) gericht zijn op beide type overtreders, maakt dit voor het
vaststellen van de maximale boetehoogte verschil? Met andere woorden, is het
wenselijk voor elk type overtreder een ander maximum te formuleren?
c. Behaald profijt
- Kan de betrokkene met het begaan van de overtreding economisch voordeel
behalen?
- Bestaat er in de wet een terugvorderingsbevoegdheid of een andere herstelsanctie?
- Is het raadzaam het behaalde economische voordeel te betrekken / als uitgangspunt
te nemen bij de keuze van de boetecategorie van artikel 23 lid 4 Sr om hiermee de
relatieve ernst van de gedraging mee uit te drukken?
- Indien het met de overtreding behaalde voordeel reeds teruggevorderd wordt met
een herstelsanctie, dient daarin het kader van de evenredigheid bij het opleggen van
de boeterekening mee te worden gehouden.
d. Recidive
Uitgangspunt is dat er voor bestuurlijke boetes een algemene recidivebepaling wordt
opgenomen (soortgelijke recidive binnen vijf jaar leidt tot een verhoging van 50% van het
boetebedrag), waarvan bij wettelijk voorschrift kan worden afgeweken. Daar kan in de
voorgestelde normering van straftoemeting bij lagere regelgeving in het strafrechtelijk
ordeningsrecht, voortbouwend op bestaande OM‐beleidsregels, bij worden aangesloten. In de
bijzondere wet kan deze bepaling verfijnd worden tot een verhoging van 100% in geval van een
ernstige overtreding binnen vijf jaar, of kan de termijn worden beperkt tot twee jaar. Zij kan ook
uitgebouwd worden voor herhaalde recidive (bijvoorbeeld verhoging met 100% bij een derde
overtreding binnen vijf jaar). In plaats daarvan kan er voor worden gekozen om bij herhaalde
recidive een overstap naar het strafrecht te maken.
2. Vormgeving van de boete
Vraag
Op welke wijze wordt het bepalen van de boetehoogte in een concreet geval nader
genormeerd?
Onderdelen
a. Structuur
In de wet of in lagere regelgeving kunnen aan de beslissingnemers richtsnoeren worden
gegeven over welke elementen van belang zijn bij het vaststellen van een individuele boete.
Dergelijke richtsnoeren kunnen variëren van strikt tot vrij. Welke structuur het beste past bij de
betreffende overtreding, hangt af van de ingewikkeldheid van de delictsomschrijving en de
bewijsvoering en van de vraag of er veel bijkomende omstandigheden zijn die de hoogte van de
boete kunnen bepalen. Als het gaat om de vormgeving van deze nadere richtlijnen, moeten
twee elementen worden onderscheiden: I) de plaats waar deze richtlijnen worden vastgelegd en
II) hoe deze richtlijnen er uit zien.
I. Plaats
- Formele wet
- AMvB en/of ministeriële regeling
2