Referentiekader geldboetes - Europese Beweging

maal gesproken een gevangenisstraf van maximaal vier jaar wordt opgelegd. Het betreft de de‐
licten:
- Openlijke geweldpleging (art. 141 Sr).
- Onwettig verblijf (art. 197 Sr).
- Meineed (art. 207 Sr).
- Bezit vals paspoort (art. 231 lid 2).
- Kinderporno (art. 240b Sr).
- Verkrachting (art. 242 Sr).
- Belediging (art. 266 Sr).
- Bedreiging (art. 285 Sr).
- Mishandeling (art. 300.304 Sr).
- Recidive (definitie frequente recidive: art. 310‐317 Sr).
- Winkeldiefstal (art. 310‐312 Sr).
- Diefstal van vervoermiddelen (art. 310‐312 Sr).
- Zakkenrollerij, tasjesroof en straatroof (art. 310‐312 Sr).
- Inbraak (art. 310‐312 Sr).
- Veroorzaken verkeersongeval (art. 6 WVW).
- Rijden onder invloed auto’s en motoren (art. 8 WVW).
- Idem bromfietsen en derglijke (art. 8 WVW).
- Idem fietsers en derglijke (art. 8 WVW).
- Idem beginnend bestuurder (art. 8/162/163 WVW).
- Weigeren onderzoek artikel 8 lid 2 WVW (art. 8 lid 2/163 WVW).
- Besturen motorrijtuig tijdens ontzegging van de rijbevoegdheid (art. 9 lid 1 WVW).
- Besturen motorrijtuig in geval van een ongeldig verklaard rijbewijs (art. 9 lid 2
WVW).
- Drugskoeriers (art. 2 onder A Opiumwet).
- Dealen van harddrugs vanuit een pand en/of op straat (art. 2 onder B Opiumwet).
- Hennepkwekerijen (art. 3 onder B Opiumwet).
Daarnaast zijn in het overzicht nog een aantal algemene LOVS‐afspraken opgenomen over: af‐
trek bij voorarrest; vervangende hechtenis bij taakstraffen, geldboetes en de schadevergoe‐
dingsmaatregel; afrondingsregels geldboetes; berekening opbrengst hennepteelt; tabel lijfs‐
dwang; wettelijke rente en schadevergoedingsmaatregelen, tbs, omzetting van jeugddetentie;
verstrekking bandopnames van de terechtzitting; (gekozen) raadsman en tweede toevoeging;
schadevergoeding bij voorarrest; vergoeding verzoeken artikelen 89, 591 en 591a Sv; vergoeding
reistijd en reiskosten raadsman.
Overigens zijn rechters niet gebonden aan de oriëntatiepunten. De oriëntatiepunten
vormen geen recht in de zin van artikel 79 lid 1 Wet RO.
Een vergelijking met de wettelijke categorieën straftoemetingsfactoren wijst uit dat de
factoren die in het kader van de oriëntatiepunten worden beschouwd als strafverhogende en/of
‐verlagende factoren, in grote lijnen overeenkomen of zelfs samenvallen met een aantal van de
besproken categorieën wettelijke straftoemetingsfactoren. Daarnaast zijn er – ondanks dat de
oriëntatiepunten een eigen referentiekader vormen voor de rechterlijke macht – parallellen te
trekken, en bestaan er zelfs grote overeenkomsten, met de besproken Polaris‐richtlijnen van het
OM
Een analyse van de rechterlijke Oriëntatiepunten levert de volgende categorieën straf‐
verzwarende en strafverlagende factoren op.
46