Referentiekader geldboetes - Europese Beweging

and kunnen zijn dat de oriëntatiepunten niet te gedetailleerd worden ingevuld en dat de be‐
oordelingsvrijheid van de rechters daarmee niet te veel aan banden worden gelegd.
Wanneer nu de op alle niveaus – de wet, de OM‐beleidsregels en de rechterlijke oriën‐
tatiepunten alsmede de Databank Consistente Straftoemeting – de geïnventariseerde strafver‐
hogende en strafverlagende factoren tezamen worden genomen, dus als een samenvatting van
§ 2.2, § 2.3 en § 2.4 waarbij doublures van factoren zijn weggelaten, kan de volgende categori‐
sering worden gegeven:
- Subjectieve factoren (opzet, schuld).
- Mate van verwijtbaarheid.
- Strafuitsluitingsgronden overig.
- Risicoverhogende factoren, zoals culpa in causa.
- Aard en de ernst van de gevolgen.
- De aard van het aangetaste rechtsgoed of rechtsbelang.
- De persoon van de dader.
- De persoon van het slachtoffer.
- Het profijt.
- De wijze van uitvoering van het delict.
- De omstandigheden waaronder het delict heeft plaatsgevonden.
- Recidive.
- Proceshouding verdachte.
- Onvoltooide delicten.
- Het aandeel aan het delict.
- Herstel van de gevolgen.
- Gedragsbeïnvloeding.
- Het afnemend strafnut.
- Verdragen.
- Afstemming op andere landen.
- Systematiek.
- Kostenaspect
- Haalbaarheid.
- Compensatie voor vormverzuimen.
- Kans op herhaling.
- Undue delay.
- Vormverzuimen in het vooronderzoek.
- Consequenties voor de dader.
- Draagkracht.
Deze veelheid aan factoren maakt zichtbaar dat de strafrechtelijke straftoemeting in het alge‐
meen, vanuit het perspectief van flexibiliteit in gebondenheid, op zeer verfijnde wijze plaats‐
vindt. Dit sluit aan bij de ruimte die men voor de strafrechter ziet weggelegd om recht te kunnen
doen aan alle omstandigheden van het geval. In samenhang met het zeer verfijnde stelsel waar‐
binnen de strafrechtelijke sancties in het algemeen worden bepaald, kan worden gezegd dat het
uitgebreide overzicht aan relevante factoren dienstig kan zijn aan het verkrijgen van meer een‐
heid in de systematiek waarmee de sanctiehoogte wordt vastgesteld. Maar tegelijkertijd moet
worden vastgesteld dat dit overzicht geen aanknopingspunten biedt voor een eenvoudiger sys‐
tematiek voor de strafrechtelijke straftoemeting in het algemeen.
2.6.2 Ordeningsrecht in het bijzonder
58