Referentiekader geldboetes - Europese Beweging

Dit samenwerkingsprotocol ziet op a. de samenwerking tussen beide contractspartners waar het
gaat om samenloop tussen toezicht en opsporing, de informatie‐ en deskundigenuitwisseling, b.
de wijze waarop de IGZ invulling geeft aan de aan haar toebedeelde opsporingstaak en c. het
invullen van de gezags‐ en toezichtsrol van het OM ten aanzien van de opsporing door de IGZ.
3.1.3 Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften
(Wahv )
3.1.3.1 Inleiding
Op grond van de Wahv kunnen lichte verkeersovertredingen, waarbij geen schade aan goederen
of letsel aan personen is veroorzaakt, met een bestuurlijke boete worden afgedaan. 17 De reden
voor de overheveling van deze verkeersovertredingen van het strafrecht naar het bestuursrecht
is de grote overbelasting van de strafrechtelijke keten (politie, OM en de rechter). Daarnaast
beoogt de Wahv de ineffectiviteit van de tenuitvoerlegging van opgelegde boeten weg te ne‐
men. Sinds de invoering van de Wahv is derhalve een snelheidsovertreding geen ‘strafbaar feit’
meer, maar een ‘gedraging’ en heet de persoon die de gedraging heeft gepleegd geen verdach‐
te, maar ‘betrokkene’. 18
In de bijlage van de Wahv wordt de overtreding van verschillende verkeersregels met
een bestuursrechtelijke sanctie bedreigd. Er is sprake van een discretionaire boetebevoegdheid.
Het betreft de schending van voorschriften bij of krachtens de Wegenverkeerswet 1994 (WVW
1994), de Provinciewet of de Gemeentewet, die betrekking hebben op snelheid, parkeren, rood
licht en overig. 19 Meer specifiek voor wat betreft snelheidsovertredingen wordt een overtreding
via de Wahv afgedaan, indien de snelheidsovertreding niet meer dan 30 km/h of 40 km/h (auto‐
snelweg) bedraagt. Bij een grotere snelheidsovertreding wordt de gedraging als een strafbaar
feit beschouwd en strafrechtelijk afgehandeld.
De overtredingen worden begaan door natuurlijke personen die de leeftijd van twaalf
jaar hebben bereikt, en van wie wordt vastgesteld dat zij een gedraging hebben verricht die valt
onder het bereik van de Wahv. Niet alleen bestuurders van motorrijtuigen kunnen verkeers‐
overtredingen plegen, ook fietsers en voetgangers.
Het verantwoordelijk ministerie voor de Wahv is het ministerie van Veiligheid & Justitie.
Het orgaan dat bevoegd is tot het opleggen van bestuurlijke boetes, zijn de in de Wahv aange‐
wezen opsporingsambtenaren. Deze ambtenaren zijn bij AMvB aangewezen (art. 3 lid 1 Wahv).
Dit AMvB is het Besluit administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften 1994 (Bahv
1994), waaruit kan worden afgeleid dat algemene opsporingsambtenaren uit artikel 141 aanhef
en onder b Sv, de onbezoldigde ambtenaren van de Spoorwegpolitie en leden van de Koninklijke
Marechaussee gelden als bevoegd tot het opleggen van een bestuurlijke boete op grond van de
Wahv. In 2009 zijn in totaal 11.823.239 boetes op grond van de Wahv opgelegd. 10.024.510
boetes hadden betrekking op een snelheidsovertreding of een parkeerovertreding. 20
3.1.3.2 Vormgeving boetestelsel
Artikel 2 lid 3 Wahv bepaalt dat de maximale op te leggen geldsom voor een overtreding niet
meer dan € 340 per gedraging bedraagt. In de bijlage van de Wahv wordt per overtreding aan‐
gegeven hoe hoog de op te leggen boete dient te zijn. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tus‐
17 A.R. Hartmann, Bewijs in het bestuursstrafrecht (diss. Rotterdam), Arnhem: Gouda Quint 1998, p. 19.
18 Kamerstukken II 1987/88, 20 329, nr. 3, p. 1 en 7.
19 CJIB Jaarbericht 2009, p. 20.
20 CJIB Jaarbericht 2009, p. 20.
11