Referentiekader geldboetes - Europese Beweging

meest optimale oplossing is. De wetgever is van mening dat indien het gedrag geheel straffeloos
blijft daardoor een onevenwichtigheid optreedt. Enerzijds zou het gevolg van een onbeperkte
inkeerregeling kunnen zijn dat een aantal belastingplichtigen vanwege het behalen van rente‐
winsten geneigd zal zijn het met de aangifte‐ en betalingsverplichting niet al te nauw te nemen.
Anderzijds zouden belastingplichtigen van wie aanstonds wordt geconstateerd dat zij met een
aangifte of met een betaling te laat zijn geweest, ten opzichte van de eerstbedoelde groep in
een ongunstiger positie kunnen komen. Tegen deze achtergrond is de aanbeveling van de Com‐
missie overgenomen in die zin dat wel een inkeerregeling is opgenomen, maar wel zodanig dat
het opleggen van een vergrijpboete bij een vrijwillige verbetering buiten toepassing blijft, terwijl
de mogelijkheid wordt opengehouden voor het opleggen van een verzuimboete. 36
Artikel 67f Awr regelt de vergrijpboete wegens schending van de betalingsverplichting.
Dit artikel is in de plaats getreden van de regeling van de 100%‐verhoging. Deze grens van 100%
is in dit geval van bijzonder belang. De wetgever betoogt dat voorkomen moet worden dat be‐
lastingplichtigen en inhoudingsplichtigen die zeer grote bedragen moeten betalen, en die daar‐
om ook bij een betrekkelijk korte overschrijding van de wettelijke betalingstermijn belangrijke
rentevoordelen kunnen genieten, in de verleiding komen hun betalingsgedrag hieraan aan te
passen. Zij zouden onder omstandigheden de verzuimboete van f 10.000 voor lief kunnen ne‐
men om een groter bedrag aan rentevoordeel te behalen, waardoor verhoudingsgewijs een
groot rentenadeel voor de schatkist ontstaat. In die gevallen is de oplegging van een vergrijp‐
boete tot ten hoogste 100% van de belasting dan ook gerechtvaardigd. 37
In het Belastingplan 2010 is een aantal bestuurlijke boetes verhoogd. Zo is de verzuim‐
boete wegens het niet, niet tijdig of niet volledig doen van aangifte voor een aanslagbelasting
(art. 67a Awr) verhoogd van € 1.134 (f 2.500) naar € 4.920. Dit betekent een verviervoudiging
van het wettelijk maximum. Deze verhoging is, naar de mening van de wetgever, alleen al ge‐
rechtvaardigd om het gelijke gewicht van aangifteverzuimen en betalingsverzuimen tot uitdruk‐
king te brengen.
3.1.4.4 Andere sancties
Strafrecht
In de artikelen 68 en 69 Awr is een aantal strafbare feiten opgenomen. De overtredingen zijn
opgenomen in artikel 68 en de misdrijven in artikel 69. Voorbeelden van de overtredingen uit
artikel 68 Awr zijn: het niet, onjuist of onvolledig verstrekken van inlichtingen, gegevens of aan‐
wijzingen; het niet voeren van een administratie overeenkomstig de daaraan bij of krachtens de
belastingwet gestelde eisen en het niet bewaren van boeken, bescheiden of andere gegevens‐
dragers. De maximale straf ten aanzien van deze feiten is een hechtenis van ten hoogste zes
maanden of een geldboete van de derde categorie.
Artikel 69 Awr stelt ook het opzettelijk niet of niet tijdig doen van een bij de belasting‐
wet voorziene aangifte strafbaar. De strafbedreiging is hechtenis van ten hoogste zes jaren of
geldboete van de vijfde categorie of, indien dit bedrag hoger is, ten hoogste eenmaal het bedrag
van de te weinig geheven belasting.
In het derde lid van artikel 69 Awr is een inkeerregeling opgenomen. Het betreft een
genuanceerde inkeerregeling, net als bij de bestuurlijke boetes. Dat wil zeggen dat vrijwillige
verbetering ertoe leidt dat degene die een als vergrijp of misdrijf te kwalificeren feit heeft be‐
gaan niet meer bestuurlijk kan worden beboet, respectievelijk worden gestraft, met de sanctie
welke op de laakbare gedraging is gesteld in verbinding met een als opzet of grove schuld om‐
36 Kamerstukken II 1993/94, 23 470, nr. 3, p. 17‐18.
37 Kamerstukken II 1993/94, 23 470, nr. 3, p. 45.
20