Referentiekader geldboetes - Europese Beweging

2.3.3.2 Kwantiteit
In een groot aantal Polaris‐richtlijnen is te zien dat de hoeveelheid, zowel in de zin van aantal,
gewicht, waarde, als duur, invloed heeft op het aantal toegekende strafpunten. De omrekening
van kwantiteit naar aantal strafpunten geschiedt op verschillende wijzen.
In sommige gevallen is er sprake van een recht evenredig verband. Zo neemt het aantal
strafpunten per gestolen (brom)fiets met een vast aantal punten toe en worden per extra he‐
lingshandeling twee punten bij het puntentotaal opgeteld.
In andere gevallen wordt gebruikt gemaakt van ‘schalen’ die corresponderen met een
bepaalde minimum‐ en maximumhoeveelheid. Zo wordt in de verschillende richtlijnen die zien
op het basisdelict rijden onder invloed een schalensysteem gehanteerd waarbij de verschillende
schalen corresponderen met een bepaald bloed‐alcoholgehalte (promillage). Opvallend is dat er
sprake is van een (bij benadering) recht evenredig verband tussen het geconstateerde alcohol‐
gehalte en het aantal strafpunten terwijl uit empirisch onderzoek blijkt dat het ongevalsrisico
juist exponentieel toeneemt naarmate het bloed‐alcoholgehalte van de bestuurder hoger is. 71
Het aantal strafpunten dat door middel van het schijvensysteem wordt toegekend, staat derhal‐
ve niet in verhouding met de mate waarin het door de overtreden bepaling beschermde rechts‐
goed (de verkeersveiligheid) in gevaar wordt gebracht.
Ook bij de verschillende opiumdelicten wordt een schalensysteem gehanteerd. Wat op‐
valt, is dat de invloed van kwantiteit als factor bij het bepalen van de strafmaat bij deze delicten
regressief is. Zo kent het schijvensysteem zoals gehanteerd in de richtlijn ‘Gewicht aan hard‐
drugs bij invoer/uitvoer’ aan het gedeelte tussen 0,5 en 30 gram acht punten per gram toe ter‐
wijl de hoeveelheid boven de 5000 gram slechts voor 0,26 punt per gram meetelt. Hetzelfde
type model is te zien in de richtlijn ‘Aantal hennepplanten bij invoer/uitvoer en professionele
handel/teelt’. De eerste schaal (6 tot 200 planten) kent per plant 0,41 punt toe. In de laatste
schaal (gedeelte boven de 5000 planten) is de ‘waarde’ van een plant gedaald tot slechts 0,015
punt. Daarnaast geldt bij voornoemde delicten een zogenaamd ‘puntenplafond’ ofwel een
maximumpuntenaantal. De ratio van het gehanteerde regressieve model is gelegen in het te‐
gengaan van een haast ongelimiteerde, en daarmee kennelijk onredelijke, cumulatie van het
aantal strafpunten.
In dit kader kan overigens ook gewezen worden op de verschillende vermogensdelicten
waarbij de schijven zien op de economische waarde van de gestolen/verduisterde goederen. 72
Ook hier is sprake van een regressief model. Om tot het aantal strafpunten te komen, wordt de
waarde tussen de € 0 t/m € 1.200 door 50 punten, de waarde tussen € 1.200 en € 5.000 door
250 punten en de waarde boven de € 5.000 door 500 gedeeld. Verondersteld mag worden dat
ook hier het regressieve model gehanteerd wordt om onredelijke cumulatie van het aantal
strafpunten tegen te gaan.
Als laatste kwantitatieve factor kan gewezen worden op de lengte van de periode waar‐
in de verdachte strafwaardige activiteiten heeft ontplooid. Zo wordt, indien de verdachte zich
geruime tijd, dat wil zeggen langer dan een jaar, heeft schuldig gemaakt aan bezit/verspreiding
dan wel het produceren van kinderpornografisch materiaal, het puntenaantal verhoogd met 120
strafpunten. 73
71 Het ongevalsrisico bij bestuurders met een bloed‐alcoholgehalte van 0,5 promille is bijna anderhalf keer zo hoog vergeleken met
nuchtere bestuurders. Bij 1,0 promille is de ongevalskans bijna vier keer zo hoog, en bij 1,5 promille meer dan twintig keer zo hoog.
R.D. Blomberg ‘Crash risk of alcohol involved driving: a case‐control study’ Stanford: CT Dunlap & Associates, Inc. 2005.
72 Zie de basisfactoren: ‘Economische waarde van de (beoogde) goederen die zich in het voertuig bevinden’, ‘Categorie economische
waarde van de (beoogde) goederen’ en de ‘Economische waarde van de (beoogde) goederen’.
73 Zie de basisfactor ‘Periode’.
35