13.07.2015 Views

Επεξεργασία παραμυθιακών τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

Επεξεργασία παραμυθιακών τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

Επεξεργασία παραμυθιακών τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ AT/ATU <strong>590</strong>Η άπιστη μάναAT: The Prince and the ArmbandsATU <strong>590</strong>: The Faithless MotherDelarue-Tenèze: La mère traîtresse, ou, Le ruban qui rend fortEberhard Boratav no 108Παραλλαγή πρώτη. H κακιά μάνα, το αθάνατο νερό κι ο δράκοςΜια φορά κι έναν καιρό ήτο μια χήρα γυναίκα κι είχε κι ένα αρσενικό παιδί.Ε, αυτό λοιπόν το παιδί εδούλευε, το κακόμοιρο, και την ήζιε. Τούτη,εντωμεταξύ, έχει και κανένα καύκο (αγαπητικό).Όταν ήτο λοιπόν να φύει αυτό το παιί να πάει στο μεροκάματο, επήαινεαυτός και την ηύρισκε. Ε! Και κάναν εγιά τον κακό τος τον καιρό. Ε! Το παιίεπήαινε λοιπόν και κατιτί βέβαια επήρε χαμπάρι το παιί και την εμάλωνε.Της λέει: «Αυτόν τον κερατά να μην τον ξαναώ στο σπίτι, γιατί, άμα τον ξαναώ,θα σε σφάξω».Εκείνος λοιπόν εμάνη και της λέει: «Να κάμεις την αρρωστημένη και νατου πεις πως είσαι αρρωστημένη, να πάει να σου φέρει αθάνατο νερό από ταδυο βουνά, που 'νοίουν και κλειώνουσι, να πάει, να τον μπζιάσουν τα βουνάκει, να 'ποκάμει, να φύει από τη μέση, να σε πάρω 'γώ γυναίκα μου». Ε, αυτήλοιπόν η άπονη μητέρα του... Πάει το βράδυ και το παιί, που επέστρεψεαπό το μεροκάματο, την ευρίσκει κοίετο εκεί, εκοιμάτο στο κρεβάτι. Λέει: «Τ'έχεις, μάνα;» Λέει: «Αρρωστημένη 'μαι, παιί μου, και μου λέει ο γιατρός πωςθέλω να πάρω αθάνατο νερό, να ενώ καλά». «Ε!», λέει, «κι αμέ τώρα, κακομοίραμάνα; Ε, να πά' να σου φέρω και να επιστρέψω θέλω μάφε!» «Ε!», λέει,«να πάεις, παιί μου, αν ημπορείς».Εκαβαλίκεψε λοιπόν το άλογό του και πήαινε. Στη στράτα λοιπόν, απούπήαινε το παλικάρι, παντήσει μια γρα γυναίκα. Λέει: «Πού πάεις, παλικάριμου;» Λέει: «Πάω να φέρω της μητέρας μου έμμετι νερό αθάνατο από τα δυοβουνά». Αυτά ήταν δυο βουνά κι ενοίαν κι εκλειώνασι! Ε, αν ήτο βέβαια πιονο άνθρωπος πουλί να χύσει, να το προκάμει, να ουτήσει το μαστραπά, επρόκανε!Αμά το να μην προκάμεις, σε μπζιάναν τα βουνά και σε λιώναν! Λέει:«Στο μέρος που πάεις, παιί μου, εν θα επιστρέψεις και λυπούμαι πολύ!» «Ε,

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!