Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

να θυμιατίσει και γίνεται καλά ο Θεός, που ήταν άρρωστος. Η συν. όπωςAT/ATU 670: I: α, β, β8, γ, γ1. II: α, α2, α1, α3, γ, γ1. III: α, α1, α2,β, β1, β2-16. ΛΦ 1208, 1-2, Παλαμάς Καρδίτσας, «Ο νιόπανδρος». I: α, α1. II: α, α3,γ, γ1. III: α, α1, α2, β, β1, β2.17. ΛΦ 1263, 33, Βολκάνο Τρικάλων, άτιτλο. I: α, α1. II: α, α3, γ, γ1. III:α, α1, α2, β, β3 (τη σκοτώνει).18. ΛΦ 1621 Α', Αύρα Καλαμπάκας, «Ο τσέλιγκας με τις εννιά χιλιάδες πρόβατα».Ι: α, α1, α2, β, β1, β2, β6. II: α, α3, α1, γ, γ1. III: α, α1, α2,β, β1 (και τη σκοτώνει).19. ΛΦ 1655, 153-156, Γεωργανάδες Τρικάλων, «Οι γλώσσες των ζώων». I:α, α1, β, β1, β2, β6. II: α, α1, α3, γ, γ1. III: α, α1, α2, β, β1 (και τησκοτώνει).20. ΣΠ 103, 2-3, Πορταριά Πηλίου, «Η πέτσους».ΘΡΑΚΗ21. Αρχ. Θρ. Θησ. Δ', 1936-1937, 175-177 (ΛΑ 670, 2), Σαράντα Εκκλησιές.«Ο άνθρωπος και το φίδ'». Ι: α, α1, α1, β, β1, β2, β6. II: β, γ, γ1.III: α, α1, α2, β, β1, β2.22. Αρχ. Θρ. Θησ. Γ, 1943-1944, 203-204, Σκοπός Σαράντα Εκκλησιών,«Ο τσομπάνος και το φίδι». Ενωμένο με AT/ATU *934 Α2. I: α, α1, α2,β, β1, β9 (το φίδι φτύνει τη γκλίτσα του τσοπάνου κι αυτός τη γλείφει).II: α, α3, η συν. όπως AT/ATU *934 Α 2 (στο δρόμο βρίσκει κεφάλι πουπάνω του γράφει: «κείνα πο 'παθα τα ξέρω, κείνα που θα πάθω δεν τα ξέρω»και το παίρνει στο σπίτι του, για να δει τι θα συμβεί. Από τη ζήλειατης η γυναίκα του το πετάει στο φούρνο και τον ρωτάει επίμονα τι ήταν τοκεφάλι). III: α2, β, β1, β2.23. Θρακική Επετηρίς, 1897, 201, Σαράντα Εκκλησιές, άτιτλο. Ι: α, α1, β,β1, β2, β6. II: β, γ, γ1. III: α, α1, α2, β, β1, β2.ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ24. ΛΑ 1179 (ΣΜ 9), 27, Κρήνη Χαλκιδικής, «Ο τσοπάνος και το φίδι». I:α, α2, β, β1, β6. II: β, γ, γ1. III: Ο τσοπάνος λέει στη γυναίκα του πωςθα μαρτυρήσει το μυστικό αν κλείσει τον κόκορα στο σεντούκι κι αυτόςβγει. Ο κόκορας δεν βγαίνει, β3 (σκοτώνει την κακιά γυναίκα).