Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

27. ΛΦ 1532, 15-17, Γιαλούσα Καρπασίας, «Ο Γαϊδουρόφτας». Ο δράκος γίνεταιγαμπρός του βασιλιά. Τα αδέρφια της κόρης πηγαίνουν να τη βρουν.Αναγνώριση από το δαχτυλίδι στο τάσι. Συμφυρμός με τον τύπο AT/ATU552 (Τα ζώα γαμπροί). Ο δράκος τους μαρμαρώνει. Η μάνα θρηνεί. Πτο κάτουρο του γαϊδάρου και γεννά το Γαϊδουρόφτα, που αναζητάει τ' αδέρφιατου. Ξεγελάει το δράκο και τον μαρμαρώνει. Ξαναζωντανεύει τ' αδέρφιατου και γυρνώντας στην πατρίδα τους κάνει βασιλιά τον μεγαλύτερο.ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ AT 650, AT/ATU 650 A,AT/ATU 650BΣτις ελληνικές παραλλαγές δεν υπάρχουν πολλές καταγραφές των παραμυθιακώντύπων AT/ATU 650 και AT/ATU 650 Α, που είναι πλατιά διαδεδομένοιστην Ευρώπη, ειδικά στις σκανδιναβικές και βαλτικές χώρες 1 . Το θέμα τουαντρειωμένου ήρωα με την ηράκλεια δύναμη και το πλήθος των άθλων καλύπτεταιστην Ελλάδα από άλλες αφηγήσεις, όπως τα παραμύθια του Δακρυγιάννηκαι του Αρκουδογιάννη, που ανήκουν στον τύπο (AT/ATU 301 Βτον οποίο παρατηρούνται συμφυρμοί.Ο Γ. Μέγας είχε διατηρήσει τρεις υπότυπους. Εμείς ενώσαμε τους δύοπρώτους (AT 650 και AT/ATU 650 Α) διότι δεν παρουσιάζουν ουσιαστικήδιαφοροποίηση. Όσο για τον τύπο AT/ATU 650 Β, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτοςστην Ελλάδα. Διαπιστώνουμε ότι ο Μέγας κατέταξε εδώ παραλλαγέςπου ανήκουν στο μύθο του Αρκουδογιάννη/Δακρυγιάννη (AT 301 Βτις εντάσσουμε, διπλασιάζοντας κατά συνέπεια τον αριθμό των είκοσι επτά παραλλαγώνπου δίδεται στον αντίστοιχο τόμο του Καταλόγου 2 μας.Ειδοποιός διαφορά της αφήγησης είναι η θαυματουργή γέννηση του εκδικητήήρωα από τα δάκρυα της χήρας κι απορφανισμένης μάνας του. Το ίδιο θαυματουργήείναι και η γέννηση του παιδιού της αρκούδας, που αναγκάζει ένανπαπά να τη βιάσει, καθώς και όλες οι άλλες μαγικές γεννήσεις από άλλα είδηζώων, όπως το άλογο, το μουλάρι κι η αλεπού, που δικαιολογούν την υπερφυσικήδύναμη του ακαταμάχητου ήρωα. Ένα άλλο μοτίβο που προκαλεί τη δημιουργίαυπερφυσικής ρώμης είναι το φάγωμα μισού μήλου από τη μάνα, πουγεννάει ένα παιδί μισό, ανάπηρο, τον Μισοκωλάκη ή τον Μισάδη, που είναιωστόσο παντοδύναμος (πβ. AT/ATU 675 και τις σημειώσεις στον παρόντα τόμοσχετικά με τη μισή ανδρική φιγούρα που μελέτησε η Françoise Héritier1. St.Thompson, The Folktale, ό.π. , σ. 85-86.2. Αγγελοπούλου-Μπρούσκου, ό.π., 3, τχ. Α', σ. 67-78.