Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

ρένιες πύλες υπόγειων οικοδομημάτων που έκρυβαν θησαυρούς ή το τετράφυλλοτριφύλλι. Κοινή λοιπόν βάση και στις δύο περιπτώσεις είναι η ιδέα ότι έναμαγικό φυτό ανοίγει τις πόρτες που οδηγούν σε θησαυρούς.Η ηθική διάσταση της ιστορίας παραμένει μετέωρη και φαίνεται ότι οι λαϊκοίαφηγητές αναζήτησαν λύσεις αντλώντας μοτίβα από την ελληνική αφηγηματικήπαράδοση. Γι' αυτόν το λόγο προκύπτει και ο συνηθισμένος συμφυρμόςμε ένα παραμύθι πασπαρτού της ελληνικής παράδοσης, το AT 750 F* (TheOld Man's Blessing), ή με επεισόδια και μοτίβα που τονίζουν τη δυστυχίαήρωα αλλά και τη σκληρότητα του αδελφού του: ορισμένοι αφηγητές αναπτύσσουντο εισαγωγικό επεισόδιο με τον πλούσιο που διώχνει τον φτωχό αδελφότου, που ήρθε να ζητήσει λίγο φαΐ, ή τον στέλνει με ένα ψωριασμένο αρνί στοδιάβολο (όπως στις εισαγωγές του AT 480C*, Οκαλός και ο κακός αδερφόςκαι AT/ATU 565, Ο μαγικός μύλος). Τα μοτίβα αυτά αναπτύσσονται μεεπάρκεια σε νεότερη καταγραφή που δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο: οφτωχός αδερφός δεν είχε σιτάρι για να φτιάξουν λαμπρόπιτες και τις φτιάχνουνμε κριθάρι, με αποτέλεσμα τα κουλούρια να γίνουν σκούρα, μαύρα. Πηγαίνειστον αδερφό του που είναι πλούσιος τσέλιγκας να ζητήσει ένα αρνί για το Πάσχακαι αυτός του λέει: «Πάρε ένα αρνί και πήγαινε στο διάβολο».Την προσπάθεια ηθικής αποκατάστασης του ήρωα δείχνει και το τέλος ορισμένωνπαλαιότερων και νεότερων παραλλαγών, όπου ο ήρωας μοιράζει τανεοαποκτημένα πλούτη του στους φτωχούς συγχωριανούς του.Το παραμύθι του Αλί Μπαμπά μας εισάγει στο ευρύτερο ζήτημα της υποδοχήςτων Χιλίων και Μίας Νυχτών στην Ελλάδα. Πρώτο σταθμό αποτη έκδοση το 1757-1762 του Αραβικού Μυθολογικού στη Βενετία και τΧαλιμάς στη Βιέννη (1791-1794) από τον Πολυζώη Λαμπανιτζιώτη, που είναιαπόδοση μέρους της γαλλικής μετάφρασης του Galland μέσω μιας από τιςιταλικές μεταφράσεις (από την απόδοση του Λαμπανιτζιώτη απουσιάζει ο ΑλίΜπαμπά). Εκτός από τις επανεκδόσεις και κάθε λογής διασκευές, που γνώρισεη μετάφραση αυτή ως τις αρχές του 20ου αιώνα, ενδεικτικό της τεράστιαςαπήχησής της είναι το γεγονός ότι, σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα, οι περισσότερεςσχετικές ελληνικές αναφορές δεν χρησιμοποιούν την καθιερωμένηδιεθνώς ονομασία Χίλιες και Μία Νύχτες, αλλά μιλούν για τη Χαλιμά,μασία που πρώτος εισήγαγε ο Λαμπανιτζιώτης 8 .8. Γιώργος Κεχαγιόγλου, «Χίλιες και Μία Νύχτες: σταθμοί στις τύχες του έργου και ημετάφραση του Κώστα Τρικογλίδη», Διαβάζω 33, Ιούλιος 1980, σ. 42-59. ΚεχαγιόγλουΓιώργος (επιμ.), Τα παραμύθια της Χαλιμάς (Αραβικόν Μυθολογικόντ. 4, Ερμής, Αθήνα 1988-1994. Κεχαγιόγλου Γιώργος, Πεζογραφική Ανθολογία.ματικός γραπτός νεοελληνικός λόγος, τ. 2 (1. Από το τέλος τουΕπανάσταση, 2. Από τη Γαλλική Επανάσταση ως τη δημιουργία