Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

Η άπιστη αδερφή (AT 315)«Ο ήρωας είναι ένας νέος, που έχει τρία σκυλιά (ή άλλα, άγρια ζώα), καιπου αποκτά στην πορεία μια ζώνη, που του χαρίζει δύναμη (ορισμένες φορέςέχει και μια φλογέρα για να καλεί τα ζώα). Εγκαταλείπει την πατρίδα τουμαζί με την αδερφή του, συνήθως ακούσια. Η αδερφή του γίνεται ερωμένη ενόςδράκου και μαζί προσπαθούν να εξοντώσουν τον νέο. Η αδερφή του προσποιείταιτην άρρωστη και του ζητά να της φέρει μαγικό γιατρικό (γάλα από άγριαζώα, το αθάνατο νερό, καρπούς, και τέλος συχνά αλεύρι από έναν μαγικό μύλο).Ενώ τα σκυλιά του ήρωα μένουν δεμένα στον μύλο, ο ήρωας τα καταφέρνεισε κάθε δοκιμασία. Η αδερφή του και ο εραστής προσπαθούν τότε να τονσκοτώσουν, όμως ο ήρωας καλεί τα σκυλιά του που απευλεθερώνονται και τονσώζουν. Το παραμύθι μπορεί να τελειώνει αμέσως μετά με την τιμωρία τωνεραστών.Σε πολλές παραλλαγές ωστόσο ο ήρωας χαρίζει τη ζωή στην αδερφή του.Συνήθως ακολουθεί συμφυρμός με το AT 300 (Ο δρακοντοκτόνος) κτερα με τον AT 303 (Τα δίδυμα) ή με τον AT 314 (Οκασίδης).Ένα μέροςτων παραλλαγών τελειώνει με το γάμο του ήρωα με τη βασιλοπούλα που έχειελευθερώσει. Σε άλλες η αδερφή του ήρωα τον σκοτώνει, βάζοντας ένα κόκαλο(ή δόντι) του νεκρού εραστή της στο κρεβάτι του. Ο ήρωας πεθαίνει, τονανασταίνουν τα ζώα του (ή η γυναίκα του) και η αδερφή τιμωρείται με θάνατο»11 .Τις ίδιες αφηγηματικές δομές των δύο τύπων AT 315 και AT 590 υιοθετείκαι η αναθεωρημένη έκδοση του διεθνούς Καταλόγου από τον H.-J. Uther 12 .Όπως προκύπτει από τη σύγκριση των δύο αφηγηματικών δομών, ο μυθικόςπυρήνας αυτών των παραμυθιών είναι ο ίδιος: ένα γυναικείο πρόσωπο, μετο οποίο ο ήρωας συνδέεται με δεσμούς αίματος, προσπαθεί να τον εξοντώσει,γιατί πιστεύει ότι απειλείται η σχέση της με τον εραστή της. Θα μιλούσαμελοιπόν για μια λανθάνουσα βασική προβληματική γύρω από το θέμα της αιμομειξίας13 . Εκτός από αυτόν τον βασικό κοινό πυρήνα τα παραμύθια αυτά μοιράζονταιεξάλλου πολλά κοινά μοτίβα: η αναζήτηση των διαφόρων μαγικώνγιατρικών, η μεγάλη δύναμη του ήρωα, τα ζώα που τον συνοδεύουν είναι τακυριότερα. Στην πραγματικότητα οι αριθμοί κατάταξης στον AT διατηρούνταιακόμη για χάρη της συννενόησης των μελετητών του παραμυθιού. Δυο τόσο11. Ch. Shojaei-Kawan, Schwester..., ό.π., 2005, σ. 434.12. H.-J. Uther, ό.π., σ. 201-202 και σ. 347-348.13. Σύμφωνα με την Ch. Shojaei Kawan σε ορισμένες παραλλαγές του AT 590 φαίνονταικαθαρά οι αιμομεικτικές τάσεις της μητέρας. Πρόκειται για τη γερμανική παραλλαγήτου Wolf, Deutsche Hausmärchen, 1851, σ. 145-167 και για τη γαλλική του SebContes des marines, 1882, n. 21 (Βλ. Ch. Shojaei Kawan, Mutter.., ό.π., σ. 1υποσημείωση αρ. 43).