Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

την αλήθεια». «Μωρέ, παιδί μου, τόσα χρόνια πέρασαν και δεν είπες τίποταγι' αυτό, και τώρα τι είναι και ρωτάς τέτοια πράγματα;» «Όχι, μάνα, πεςμου». «Παιδί μου, ο πατέρας σου πέθανε πολύ νέος. Με αγάπησε ένας κι είπεθα με πάρει. Εγώ τον πίστεψα κι έτσι γεννήθηκες». «Ας μου έλεγες την αλήθειακι ας έκανες ό,τι ήθελες, μάνα!»Τώρα ο δικαστής λέει στα παιδιά: «Εσείς γιατί ήρθατε εδώ;» Αυτοί τουλένε: «Η κάσα μας είχε λίρες και κάποιος από μας τις έφαγε. Θέλουμε να μάθουμεποιος τις έφαγε». Και είπε κι ο δικαστής: «Αυτό είναι εύκολο. Θα σαςπω ένα παραμύθι και θα το βρούμε». Κι άρχισε να λέει το παραμύθι του:«Ήταν σ' ένα χωριό δυο γείτονες" κοντά-κοντά τα σπίτια τους. Ήταν πολύαγαπημένοι κι ο ένας είχε ένα αγόρι κι ο άλλος ένα κορίτσι. Τα μωρά παίζανεκάθε μέρα μαζί. Όταν μεγάλωσαν τα παιδιά και έγιναν δεκαέξι, δεκαεφτάχρονών, τα αρραβώνιασαν. Μια μέρα είπε ο πατέρας του κοριτσιού στον πατέρατου αγοριού: «Συμπέθερε, ας ξενιτευτούμε, να μαζέψουμε κάμποσους παράδες,να κάνουμε το γάμο». Και φύγανε. Πήγανε στην Τραπεζούντα, στηΡωσία (εκεί ξενιτεύονταν). Μείνανε εκεί δυο χρόνια. Ο πατέρας του κοριτσιούμάζεψε κάμποσα χρήματα. Του αγοριού δεν μπόρεσε. Όπως πήγε, έτσι γύρισε.Ο πατέρας του κοριτσιού, επειδή μάζεψε χρήματα, φέρθηκε ψυχρά στονπατέρα του παιδιού. Ο πατέρας του παιδιού το κατάλαβε κι ήταν στεναχωρημένος.Μια μέρα του λέει ο γιος του: «Πατέρα, γιατί είσαι στεναχωρημένος;»Λέει κι αυτός: «Παιδί μου, αυτός ο συμπέθερος δεν θα μας το δώσει το κορίτσι».«Δεν θα το δώσει; Ας μην το δώσει. Δεν χάθηκαν τα κορίτσια από τονκόσμο. Θα πάρουμε άλλη», είπε τότε ο γιος του. «Παιδί μου, εγώ για σέναστεναχωριέμαι. Φοβάμαι πως την αγαπάς και θα πάθεις τίποτα. Για μένα δενείναι τίποτα!»Μετά από κάμποσο καιρό ήρθε στο χωριό ένας πλούσιος κι έψαχνε να πάρειπλούσιο κορίτσι. Και του λέει το χωριό: «Εμείς εδώ είμαστε όλοι φτωχοί.Πήγαινε σε κείνο το σπίτι να ζητήσεις κορίτσι». Πήγε εκείνος και τη ζήτησε.Σε μια βδομάδα θα έκαναν το γάμο. Μια μέρα πήρε εκείνη το λαγήνι και πήγεστο πηγάδι. Εκεί ήταν ο παλιός αρραβωνιαστικός της και της είπε: «Απόμικρά παιδιά ήμαστε αρραβωνιασμένοι, κι επειδή ο πατέρας σου μάζεψε χρήματα,δεν καταδέχτηκε να με κάνει γαμπρό. Να παντρευτείς, να χαίρεσαι.Μόνο, όταν θα γίνεις νύφη και θα μπείτε με το γαμπρό στο δωμάτιο, και θαπίνετε σερμπέτι, να κάνεις ένα 'αχ' για μένα». Έφτασε η μέρα του γάμου.Μπήκαν στο δωμάτιο. Πήρε ο γαμπρός το ποτήρι και το έδωσε στη νύφη. Πήρεαυτή το ποτήρι, κι έκανε 'αχ', πίνοντας. Ο γαμπρός έπιασε το ποτήρι καιτης είπε: «Γιατί έκανες 'αχ';» Κι αυτή είπε: «Θα αποχωριστώ τον πατέρα καιτη μάνα μου κι έκανα 'αχ'. Πολύ δύσκολο μου είναι». «Όχι, πες μου την αλήθεια»,είπε εκείνος. Ό,τι κι αν είπε η νύφη δεν έγινε πιστευτό. Αυτό κράτησεμέχρι τα ξημερώματα. Το κορίτσι κουράστηκε. «Θα του πω την αλήθεια κιό,τι βράξει ας κατεβάσει», είπε η νύφη από μέσα της κι άρχισε να λέει: «Αφού