Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

ΚΥΠΡΟΣ5. Κληρίδης III, 69-75, Αγρός, «Η αφίλητη». Η παραλλαγή που δημοσιεύουμεεδώ.ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ AT *667 Α KAI AT *667 ΒΟ παραμυθιακός τύπος AT/ATU 667 (The Wood-Spirit's Foster Soκυρίως γνωστός σε δανέζικες, σουηδικές, φινοσουηδικές, ρωσικές και λευκορωσικέςπαραλλαγές οι οποίες είναι κατά το ένα μέρος μερικώς ατελείς και κατάτο άλλο κατατάσσονται υπό τον AT/ATU 302 [The Ogre's (Devil's) Hethe Egg - Η εξωτερική ψυχή)]. Όπως σημειώνει η Pirkko - Liisa RausmAT 667 δύσκολα μπορεί να καταταγεί ως ανεξάρτητος παραμυθιακός τύπος,καθώς περιέχει πολλά στοιχεία που περιλαμβάνονται και σε πολλούς άλλουςτύπους διηγήσεων 1 . Ο Γεώργιος Μέγας, ο οποίος συστηματικά ασχολήθηκε μετον AT *667Α, θεωρεί ως ελληνικό οικότυπο τον συμφυρμό του διεθνούς παραμυθιακούτύπου AT 667 με τον AT 513 (Οι θαυμάσιοι σύντροφοι) κAT/ATU 302 2 . Με αυτόν τον παραμυθιακό συμφυρμό συνδέονται επίσης καιάλλοι παραμυθιακοί τύποι που αντιστοιχούν στα επεισόδια της απόκτησης συζύγωνγια τους τρεις βοηθούς [συνηθέστερα ο AT/ATU 306 (Η βασιλοπούλαπου χαλούσε τα παπούτσια της) και σπανιότερα οι AT/ATU 8AT/ATU 325 (Ο μαθητευόμενος μάγος) καθώς και άλλα παραμύθια είτεεισαγωγές [AT/ATU 314 (Ο χασίδης), AT/ATU 725 (Το όνειρο)] είτεπιπλέον επεισόδια που εμπλουτίζουν τις περιπέτειες του ήρωα [όπως οAT/ATU 300 (Ο δρακοντοκτόνος ήρωας). Ένα αρχετυπικό λοιπθιακό θέμα (η αναζήτηση της Πεντάμορφης) αναπτύσσεται στον AT *667Α σεμια σύνθετη και συνεκτική παραμυθιακή πλοκή που, συναιρώντας έναν μεγάλοαριθμό θεμάτων και μοτίβων του μαγικού παραμυθιού, φαίνεται ότι απευθυνότανσε ακροατήρια ιδιαίτερα εξοικειωμένα με τον πλούτο της παραδοσιακήςαφήγησης. Η συχνή άλλωστε αναφορά του παραμυθιού αυτού σε έντυπες καιχειρόγραφες συλλογές του 19ου αιώνα (Hahn, Κρίσπη, Αδαμαντίου), σε αντίθεσημε τη γενικά περιορισμένη του διάδοση στη σύγχρονη εποχή, υποδεικνύειαφενός ένα τέτοιο παραμυθιακό περιβάλλον, αφετέρου την ύπαρξη μιας παλαιότερηςκαι ευρύτερα διαδομένης παραμυθιακής παράδοσης στην οποία ο οικότυποςαυτός ανήκει.Η αναφορά τριάντα εννέα παραλλαγών δεν είναι ενδεικτική της διάδοσης του1. Pirkko - Liisa, «Pflegesohn des Waldgeistes», Enzyklopädie des Märchens,σ. 947-948.2. Γ. Α Μέγας, «Σημειώσεις εις τα Κυπριακά παραμυθία της συλλογής Ν. Κονομή»,Λαογραφία Κ', 1962, σ. 412.