Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ AT/ATU 611(περιλαμβάνει και τους τύπους Μέγα AT *611 A, AT *611 Βκαι AT 611 C)Πρόταση κατάταξης ως AT 507 DΤα δώρα του ΑγίουAT 611 : The gifts of the DwarfsATU 611 : The Gifts of the DemonsTo παραμύθι του Αγίου ΝικολάουΜια φορά ήταν ένας βασιλιάς, λοιπόν δεν έκανε παιδιά η βασίλισσα καιπαρακαλούσε τον Άγιο Νικόλα κι έλεγε: «Άγιε μ' Νικόλα, δώσε μ' ένα παιδάκι,να 'ναι αγοράκι και να το βγάλω Νικολάκη και στην πανήγυρη ό,τι έξοδαχρειάζονται θα τα κάνει ο βασιλιάς».Τη λυπήθηκε ο Θεός από τα τόσα παρακάλιακαι τσ' έδωσε παιδί και το βάφτισε Νικολάκη, αλλά δεν ήταν τυχερότο παιδί στο μπαμπά τ' κι όλο καταστρεφόταν ο βασιλιάς. Ερχόταν η χάρη τ'Αγίου Νικόλα και ο βασιλιάς, που είχε το τάμα του, έκανε ό,τι χρειαζόταν.Το παιδί στο μεταξύ μεγάλωνε μια χαρά αλλά ο βασιλιάς χρόνο με το χρόνοκαταστρεφόταν. Είχε πουλήσει ακόμη και το παλάτι του ο βασιλιάς κι έμενε σ'ένα μικρό σπίτι για χατίρι του Νικολάκη. Έφτασε το παιδί δεκάξι - δεκαεφτάχρονών, αλλά ο βασιλιάς ήταν πάμπτωχος, από τους πολέμους και τα έξοδαπου έκανε. Έφτασε η εορτή τ' Αγίου Νικόλα, που έπρεπε να κάνουν το τάματους και σκέπτονταν πώς να βρουν λεπτά. Σκέφτηκαν λοιπόν κι οι δυο (ο βασιλιάςκι η βασίλισσα), να πουλήσουν τον Νικολάκη, γιατί δεν είχαν πια τίποτεάλλο. Σου λέγει, όπου και να πάει, παιδί μας είναι, θα το βλέπουμε, φτάνεινα μην πάθει κακό. Πίσω από το παιδί τους, κάθονταν κι έκλαιγαν πώς θατο αποχωριστούν.Απάνω στην ώρα, πηγαίνει το παιδί και τους βρίσκει και κλαίνε. Τους ρωτά:«Μαμά, μπαμπά, τι έχετε και κλαίτε;» Κι απάντησε η μητέρα: «Παιδίμου, σ' έδωσε σε μας ο Άγιος Νικόλας και του τάξαμε να του κάνουμε την πανήγυρηκάθε χρόνο, τώρα επειδή δυστυχήσαμε και δεν μπορούμε να κάνουμετην πανήγυρη, θα σε πουλήσουμε ».Το παιδί τους λέγει: «Μη στενοχωριέστε,όπου και να πάγω, ξέρω τον πατέρα μου και τη μητέρα μου».Πάει ο βασιλιάς στο βεζίρη και του λέγει: «Ήρθα να σου πω ευχάριστο γιασένα, δυσάρεστο για μένα. Πουλώ τον Νικολάκη μου για χατίρι του Αϊ-Νικόλα,να κάνω την πανήγυρή τ'». Λέ' ο βεζίρης: «Πόσο τον πουλάς;» Λέ' ο βα-