Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

Γης ο αφέντης) και ακολουθούν οι περιπέτειες της κόρης, που γνωρίζουμε απτον αντίστοιχο μύθο. Ο δαίμονας της ρουφάει το αίμα μέχρι να τη θανατώσειή την υποχρεώνει να φάει ανθρώπινη σάρκα. Απελπισμένη η βασιλοπούλα ειδοποιείτους γονείς της, με γράμματα που τους στέλνει με δύο περιστεράκια,όπου τους λέει ότι κινδυνεύει η ζωή της. Ακολουθεί μαγική φυγή. Στο σημείοαυτό παρατηρείται στις ελληνικές παραλλαγές συμφυρμός με τον παραμυθιακότύπο AT/ATU 653 (Οι επιτήδειοι αδερφοί), διότι την κόρη σώζουν από ταρια του διαβόλου οι παινεμένοι γιοι μιας γριάς. Η γριά (χήρα) έχει τρεις,επτά ή σαράντα γιους, που φύγανε στην άκρη της γης για να μάθουν ο καθέναςαπό μια τέχνη, του διαβόλου τις τέχνες, όπως λέγεται στην παραλλαγΝάξου, βλ. παραπάνω, παρ. αρ. 30). Ο ένας βάζει το αυτί του στη γη κιαφουγκράζεται μακριά, ο άλλος κλέβει μέσα από την αγκαλιά κάποιου αυτόπου κρατάει χωρίς να το πάρει είδηση, ο τρίτος τρέχει πολύ γρήγορα, ο τέταρτοςχτίζει έναν πανύψηλο πύργο σε μισό λεπτό, ο πέμπτος αρπάζει στα χέριατου ένα μεγάλο βάρος που πέφτει από ψηλά, κτλ. Όλοι μαζί καταφέρνουν νασώσουν τη βασιλοπούλα, εκείνη όμως συχνά δεν μπορεί να διαλέξει κανέναντους για γαμπρό και ζει με τους γονείς της. Ο πατέρας πάντως δίνει στους επιτήδειουςαδερφούς το μισό του βασίλειο. Άλλοτε πάλι η βασιλοπούλα πεθαίνει,γιατί έχει χάσει τόσο αίμα, που δεν μπορεί να συνέλθει, όμως δηλώνει ότιχαίρεται που πεθαίνει στην αγκαλιά των γονιών της.Τό παραμύθι της Ψείρας αποτελεί συχνά ένθετο επεισόδιο σε άλλους παραμυθιακούςτύπους. Αποτελεί για παράδειγμα ένα από τα αινίγματα που χρησιμοποιούνταιαπό τον υποψήφιο γαμπρό για να κάνει την αμίλητη βασιλοπούλανα μιλήσει [πβ. τους τύπους AT/ATU 851 (The Princess who cannot solvRiddle) και AT/ATU 851 A (Turandot )]. Μάλιστα, στην τελευταία αναθεώρησητου διεθνούς Καταλόγου, ο τύπος AT/ATU 621 έχει αφαιρεθεί από ταμαγικά παραμύθια και μεταφερθεί στις νουβέλες με νέο αριθμό (ATU 857).Το παραμύθι της Ψείρας είναι διαδεδομένο στην Ευρώπη, στη Γαλλία, στηΓερμανία και κυρίως στις βαλτικές ανατολικές χώρες. Συναντάται επίσης στιςΦιλιππίνες και στη Λατινική Αμερική. Δεν αποτελεί αυτόνομη αφήγηση, εφόσονοδηγεί την ηρωίδα σε αδιέξοδο και συχνά σε βέβαιο θάνατο, άρα πρέπει νασυνδυαστεί αναγκαστικά με κάποιο επεισόδιο μαγικής φυγής και σωτηρίας.Έτσι, παρατηρείται ανά την Ευρώπη μια σειρά συμφυρμών με επεισόδια άλλωνπαραμυθιακών τύπων, όπως για παράδειγμα με τον AT/ATU 653 (Οιεπιτήδειοι αδερφοί), AT/ATU 513 Α (Οι θαυμάσιοι σύντροφοι),(Της Κάτω Γης ο αφέντης), AT/ATU 313 (Η κόρη βοηθός στήρωα), AT/ATU 571 (Όλοι μαζί κολλημένοι), AT/ATU 851 (Η πριγσα που δεν μπορεί να λύσει το αίνιγμα), AT/ATU 900 (King Thrστρίγκλα που εξημερώθηκε). Από τη θεματική των παραμυθιακών συμφυφαίνεται ότι πρόκειται κατά κανόνα για ιστορίες δυσερώτων γυναικών που δενθέλουν ή δεν μπορούν να παντρευτούν και πρέπει ο ήρωας να τις προκαλέσει