Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

ού σε ένα στοιχειό του νερού. Προφανώς γι' αυτόν το λόγο ο Μέγας έκρινε ότιτο παραμύθι του Ταμένου παιδιού... ίσως πρέπει να καταταχθεί ως AT 31Όμως, οι παραλλαγές της Άπιστης αδερφής που καταλογογραφούνται στη σνέχεια από τον AT δεν φαίνεται να ανταποκρίνονται ακριβώς στην περιληπτικήπεριγραφή του συγκεκριμένου τύπου. Ορισμένες από αυτές (τουρκικές 20 , ουκρανικές,ρωσικές, ρουμανικές) φέρουν σε παρένθεση τον αριθμό AT 315 Α,που σημαίνει ότι είναι παραλλαγές της Στρίγκλα f. Άλλες δεν περιέχουν τομοτίβο του ταξίματος του παιδιού (πχ. οι γαλλικές 22 , η καταλανική παραλλαγήτου Amades 23 και οι γερμανικές του Ranke 24 ), ενώ ο τούρκικος τύπος AT149 δεν είναι παραλλαγή της Άπιστης αδερφής, αλλά του παραμυθιού που μλετάμε εδώ.Φαίνεται λοιπόν πως το περιεχόμενο των διεθνών παραλλαγών AT 315που περιλαμβάνονται στις εκδόσεις του διεθνούς Καταλόγου από το 1961 έωςτο 1981 διαφέρει από την περίληψή τους τουλάχιστον ως προς το εισαγωγικόεπεισόδιο. Γι' αυτόν το λόγο προφανώς η έκδοση ATU του 2004 αλλάζει τηνπεριγραφή του τύπου, αφαιρώντας το επεισόδιο του ταξίματος του παιδιού στοστοιχειό του νερού.Λόγω της δύσκολης πρόσβασης σε πολλές από τις αναφερόμενες στον ATπαραλλαγές, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν κάποιες μοιάζουν με τις ελληνικέςτου παραμυθιού του Ταμένου παιδιού και της άπιστης γυναίκαςπου γνωρίζουμε, όπως ήδη αναφέραμε, είναι ότι ο τούρκικος τύπος ΕΒ 149 είναιπαρόμοιος κι ότι το παραμύθι είναι επίσης γνωστό στη Βουλγαρία (*ΑΤ315 Α*) 25 .Όσον αφορά τις ελληνικές παραλλαγές, Ο Γ. Μέγας φαίνεται πως δίσταζεγια μια οριστική κατάταξή τους, ενσωματώνοντας άλλες από αυτές στον AT315 (Η άπιστη αδελφή), άλλες στον AT 590 (Η άπιστη μητέρα)στον AT 590 Α (Η άπιστη γυναίκα). Ο δισταγμός αυτός οφείλεται εν πρώστη λανθασμένη περιγραφή του τύπου AT 315 στον AT, αλλά και σε ουσιωδέστερουςλόγους που έχουν να κάνουν με το περιεχόμενο του παραμυθιού και μετην ύπαρξη κοινών στοιχείων ανάμεσα σε όλες αυτές τις αφηγήσεις. Μπορούμενα υποθέσουμε ότι η κατάταξη στον πρώτο τύπο (AT 315) έγινε λόγω του ει-20. Eberhardt - Boratav no 148.21. Βλ. Αγγελοπούλου-Μπρούσκου, τ. 3, τχ. Α', τύπος AT 315 Α, σ. 277-287.22. P. Delarue - M. L. Tenèze, Le conte populaire français, Maisonneuve etParis 2002 (1976-1985), σ. 264-269, τύπος AT 315.23. C. Oriol - J. M. Pujol, index tipologie de la rondalla catalana, Barce94, τύπος AT 315 +AT 300.24. Κ. Ranke, Schleswig-holsteinische Märchen, Volksmärchen,184 και εξής.25. Επομένως πιθανόν να είναι γνωστό και σε άλλες χώρες της Βαλκανικής χερσονήσουκαι της Εγγύς Ανατολής.