Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑ14. Taibbi-Caracausi, 99-113, αρ. 7, Rocca Forte, «I rigginotta 'c' οdrakose . Ως επεισόδιο στον AT/ATU 590 (Η άπιστη μάνα), βλ. πααρ. 117.ΑΔΗΛΟΥ ΤΟΠΟΥ15. Νέα Εστία 12, 91-92, άτιτλο. I: α, α6 (υπόσχονται αιώνια αγάπη), ββ1, β4 (άγγελος μεσολαβεί στον Χριστό και την ανασταίνει). II: α (βασιλόπουλο),β2, β3, β4, δ, δ1, δ2.ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ AT/ATU 612 KAI AT 612 ΑΣτα παραμύθια αυτά συνδυάζονται δυο αφηγήσεις, ένας αρχαίος μύθος περίαναβιώσεως ή θεραπείας των πληγών όφεων με βότανα και η ιστορία τηςάπιστης συζύγου. Ορισμένες παραλλαγές του μύθου περί όφεων που κατέγραψεο Μέγας στα δελτία του δεν είναι αυτοτελείς, αλλά αποτελούν απλά επεισόδιαάλλων παραμυθιακών τύπων (οι αριθμοί 9, 10, 11, 14). Οι υπόλοιπεςπαραλλαγές ανήκουν σ' ένα σύστημα παραμυθιών, όπως το ονομάζει ο ΝικόλαοςΠολίτης 1 , που προέρχεται από έναν παλαιότατο ευρωπαϊκό μύθο: έναςάνδρας και μια γυναίκα συμφωνούν ότι, όταν πεθάνει ο ένας, ο άλλος θα ταφείμαζί του. Πεθαίνει η γυναίκα κι ο άντρας τηρεί την υπόσχεση του. Στον τάφομέσα σκοτώνει ένα φίδι και βλέπει να έρχεται ένα άλλο φίδι μ' ένα βοτάνι καινα το ανασταίνει. Ο άντρας αρπάζει το βοτάνι και επαναφέρει στη ζωή τη σύζυγοτου. Ακολουθούν επεισόδια περί απιστίας της γυναίκας που σώθηκε καιτης τιμωρίας της. Η αφήγηση της αχάριστης συζύγου θεωρείται μεταγενέστερηπροσθήκη από τον Πολίτη, που δίδει ως πρότυπο του επεισοδίου τον αρχαίομύθο περί του Γλαύκου, γιου του Μίνωα 2 . Οταν ο Γλαύκος πέθανε, ο Μίνωαςέκλεισε το μάντη Πολύιδο μέσα στον τάφο μαζί με το νεκρό. Ο μάντης είδεένα φίδι ν' ανασταίνει μ' ένα χόρτο ένα άλλο, πεθαμένο φίδι, κι έτσι ανέστησεκι ο ίδιος τον Γλαύκο. Υπάρχει πλήθος παραλλαγών του μύθου στην αρχαιότητα,που αποτελούν μέρος μιας λαϊκής δοξασίας κατά την οποία τα φίδια τεμνόμενααυτοθεραπεύονται.1. Ν. Πολίτου, «Σύμμεικτα (Το φίδι)», Λαογραφία Γ', 1911-1912, σ. 478-485.2. Ν. Πολίτου, Παραδόσεις, 1129 κ.ε.