Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

Τον είδε ο φούρναρης και κατάλαβε πως πεινούσε. «Τι αγαπάς, παλικάρι;»τον ρωτά. «Θα ήθελα να δουλέψω», είπε το παλικάρι. «Και τι δουλειά ξέρειςνα κάνεις;» «Μα ... ό,τι να 'ναι» (κι ας μην ήξερε τίποτε από δουλειές). «Έλαμέσα», του λέει ο φούρναρης, και πρώτα πρώτα του δίνει να φάει. Του φέρνειένα πιάτο φασόλια, ένα κρεμμύδι και ψωμί. Δεν μπορώ να σας πω με τι όρεξηκαι τι γλύκα έφαγε. Ποτέ του δεν είχε φάει τόσο νόστιμο φαΐ. «Ε», του λέει ομάστορης, «τώρα δουλειά. Πάρε τη στάμνα και πάνε στη βρύση για νερό».Αυτός όμως, καθώς πήγαινε αμέριμνος, χτυπά τη στάμνα σε μια πέτρα καιτην κάμει θρύψαλα. Απελπισμένος γυρίζει πίσω κι ο μάστορης τον υποδέχεταιμε βρισιές και κλωτσιές. Φεύγει από εκεί και συλλογίζεται πού να πάει... Καθώςπερπατούσε στενοχωρημένος, ακούει κάποιον να τον ρωτά: «Για πού, παλικάριαπό δω;» Ήταν ένας λουτράρης, που στεκότανε στην πόρτα του καιρωτούσε. «Γυρεύω δουλειά», λέει ο Φώτος. «Έλα μέσα, να σου δώσω εγώδουλειά».Πρώτα πρώτα του δίνει να φάει, γιατί αυτός ήταν μάγος και κατάλαβεπως ήταν πεινασμένος. Του 'δωσε κοτόπουλο, άλλα ωραία φαγιά και κρασί.Όταν πέρασε καμιά ώρα αφού έφαγε, του λέει ο λουτράρης: «Πάμε τώρα γιαδουλειά». Πηγαίνουν στη μάντρα που είχε πολλά ξύλα για το καζάνι του λουτρού.«Τώρα θα σκίζεις ξύλα», του λέει. Παίρνει ο Φώτος το πελέκι κι αρχίζεινα χτυπά με όλη του τη δύναμη. «Τι κάμεις αυτού;» φωνάζει ο λουτράρης,«θα σπάσεις το πελέκι. Πρέπει να ξέρεις πως για να σπάσει κανείς ξύλα, πρέπειν' ανοίξει στο ξύλο μια χαραματιά, να βάλει μέσα μια σκίζα, ένα κομμάτιξύλο μυτερό, ύστερα να χτυπήσει με ορμή τη σκίζα ώσπου ν' ανοίξει το ξύλο.Έτσι και το ξύλο εύκολα κόβεται και το πελέκι δεν σπάνει».Σαν έμαθε ο Φώτος να σκίζει τα ξύλα, του λέει ο μάγος: «Φθάνει για σήμεραη δουλειά, τώρα πες μου τίνος γιος είσαι». Ο Φώτος κοντοστάθηκε, ολουτράρης όμως του λέει: «Μη μου κρύψεις τίποτε, γιατί τα ξέρω όλα, ακόμηκαι γιατί ήρθες εδώ. Επειδή όμως εσύ άκουσες τη συμβουλή του πατέρα σου,ό,τι ποθείς θα γίνει. Θα σε στείλω στο παλάτι να δεις τη βασιλοπούλα. Αλλάτη φυλάνε τόσο καλά, που ούτε πουλί δεν μπορεί να φτάσει κοντά της, γι' αυτόθα σου δώσω ένα σκούφο που όταν τον φοράς δε θα σε βλέπει κανείς». Φοράο μάγος το σκούφο και σκουντά το Φώτο. «Με βλέπεις;» τον ρωτά. «Όχι,δε βλέπω τίποτε». «Μ' αυτό το σκούφο θα πας στο παλάτι και θα μπεις, χωρίςνα σε βλέπουν, στην κάμαρα της βασιλοπούλας».Παίρνει αυτός το σκούφο κι αν τον πιάσεις. Μόλις φθάνει κοντά στο παλάτι,τον φορά. Περνά εμπρός από τους φρουρούς - κανείς δεν τον πήρε είδηση,καθώς ήξερε και από παλάτια - ανεβαίνει σαν καλός νοικοκύρης και μια καιδυο, ίσια στης βασιλοπούλας την κάμαρα.Αυτή καθόταν σε μια χρυσή πολυθρόνα και κεντούσε. Μόλις την είδε οΦώτος, τα 'χασε από την ομορφιά της. Πηγαίνει κοντά της, παίρνει την κλωστήπου κεντούσε και τη σπάνει. Βάζει η βασιλοπούλα τις φωνές, τόσο τρόμαξε