Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

της ελαχίστης συγκοινωνίας της γλώσσης μετ' αυτής, δυνατον άνθρωπον λαίμαργον, ώστε να φάγη πρόβατα και βόολίγον διάστημα χρόνου» 1.Τα φίδια απαντώνται επίσης στους μύθους και τα παραμύθια. Η ιστορίατου χωρικού που γίνεται πλούσιος δίνοντας γάλα σ' ένα φίδι υπάρχει ήδη στουςαισώπειους μύθους, αλλά είναι επίσης γνωστή και στη νεοελληνική παράδοση.Πρόκειται για τον τύπο AT 285 D (Άνθρωπος και φίδι: το φίδι αρνσυμφιλιωθεί) 8. Άλλοτε ο περιπλανώμενος ήρωας του παραμυθιού συναντά έναάσπρο και ένα μαύρο φίδι να παλεύουν και μερικές φορές, σαν αποτέλεσμα αυτήςτης συνάντησης μαθαίνει, όπως ο Πολύιδος, το μυστικό του θεραπευτικούχόρτου που ξαναφέρνει τους πεθαμένους στη ζωή.Το θέμα της κακομεταχείρισης των ζώων, ιδιαίτερα των μικρών, απαντάταιόχι μόνο στην προφορική αλλά και στη γραπτή λογοτεχνία. Θίγεται ήδηστην περίοδο του νεοελληνικού Διαφωτισμού: στα δημοφιλή εγχειρίδια, πουπεριείχαν οδηγίες για ευτυχισμένο β10, απαντώνται και οι πρώτες συμβουλέςγια επίδειξη ευσπλαχνίας προς τα ζώα. Το κοινωνικό πρόβλημα της κακομεταχείρισηςτων ζώων από τα παιδιά εισάγεται στη νεοελληνική παιδική λογοτεχνία,ιδιαίτερα από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, ακολουθώντας τα αντίστοιχαευρωπαϊκά πρότυπα. Σε πλήθος από διηγήματα της εποχής μικρά αγόριακαι κορίτσια περνούν τον καιρό τους κόβοντας τα φτερά πουλιών, καταστρέφονταςφωλιές και βασανίζοντας σκυλάκια και γατάκια. Οι μαρτυρίες τηςεποχής σχολιάζουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων προς τα ζώα ως ζήτημαύψιστης ηθικής τάξεως, συμπληρώνοντας την έννοια της «φιλανθρωπίας» μετην καινούρια έννοια της «φιλοζωίας».8. Γ. Α. Μέγας, Το ελληνικό παραμύθι, Αναλυτικός Κατάλογος τύπγώνκατά το σύστημα Aarne-Thompson (FFC 184). Τεύχος Πρώτονδημία Αθηνών, Δημοσιεύματα του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας, αρ. 14,Αθήνα 1978, σ. 109.