Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

κερίν, έφκασιν όλοι κι επομείνασι μονάχοι. Ήψεν η κόρη το κερί και να σουευτύς παρουσιάζονται αι τρεις κουπέλες που ξέρουμεν.Εξιπάσθην ο βασιλέας και δεν έξερεν τι να πει, εθάρρευγεν κι ήταν όνειρον.Επήεν να χάσει τον νουν του. Σαν εγλίτωσε το κερίν κι εδώκασιν αι τρεις κουπέλεςεις τη βασιλοπούλαν τρία μαντήλια μεταξωτά και σε κάθε κλόσσιν τουςήταν κρεμασμένοι μαχμουτιέδες, δεν έξερεν τι να πει ο βασιλέας, έχασεν τονουν του! «Αμάν», λέει, «βασιλόπουλο μου, δώσ' με αυτό το σαμαντανάκινπου έχει αυτό το τελεσίκιν κι ό,τι θέλεις να σε δώκω, αν θέλεις και το μισόμου βασίλειον, κι εκείνο δίω σε το». «Τι θα το κάμω», λέει η βασιλοπούλα,«εγώ το βασίλειο σου; Εγώ έχω κι άλλο σαμαντανάκιν τέτοιο μα δεν το δίωμε γρόσα και με βασίλεια». «Τι θέλεις λοιπόν, βασιλόπουλο μου, να με δώσειςαυτό το σαμαντανάκι;» «Τι να σε πω, βασιλέα μου, εντρέπομαι να σε πωτι θέλω». «Τι ντρέπεσαι; Εμείς είμεθα μονάχοι και πες μου, κανένας δενακούει». «Για να σε δώσω, βασιλέα μου, αυτό το σαμαντανάκιν πρέπει να κάψωτη βούλα μου και να σε βουλώσω στον κώλο, να 'σαι υποταχτικός μου».«Πώς γίνεται αυτό, γέρος άνθρωπος και βασιλέας άνθρωπος να με βουλώσεις;»«Αν θέλεις», λέει η βασιλοπούλα. Βρε αμάν, βρε ζαμάν, τι να κάμει οβασιλέας, επαραδέχτη να τον βουλώσει. Σου ετρούλωσε, μωρέ μάτια μου, κοτζάμου βασιλέας τον κώλον του, άσπρο χιονάτο. Τότες εκείνη βγάζει τοκουρμπάκιν της και σε τον δίδει μιαν κουρμπατζιά. «Ωχ!» λέει ο βασιλέας.Τότες εκείνη βγάλλει τα ρούχα της τ' αντρίσια, φορώνει τα δικά της και λέειστον πατέραν της: «Δεν εντράπης κοτζά μου βασιλέας να τρουλώσεις τον κώλονσου για ένα σαμαντανάκιν; Εσύ που ήσουν γέρος και βασιλέας επαραδέχτηςκι εγώ που είναι φυσικό μου δεν έμπρεπε να δεχτώ;» Τότες λέει εκείνος:«Εσύ 'σαι κόρη μου; Ήμαρτον, συγχώρεσέ με». «Εγώ είμαι», λέει, «κι εκείνοςπου 'ναιν στην διπλανήν κάμαρην είναιν ο άντρας μου». Τότες είπεν πώςενταμωθήκασιν, πώς επαρθήκασιν, όλην την ιστορίαν κατά πως την ξέρουμεν.Ευτύς χαρές και αγαλλίασες, ταλάλιδες εφανάζασιν πως ήταν η βασιλοπούλατους και ήλθεν. Γάμους, χαρές. Εφωνάξασιν και το γεροντάκιν που την εγλίτωσεναπό τον θάνατον και εκάμασι σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες γάμον.Ήμουνα κι εγώ εκείμε το κόκκινο βρακί.Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της ΕλλάδοΠαραλλαγή από το Καστελλόριζο. Συμφυρμός AT/ATU 561 και AT/ATU 570 Α.ΛεξιλόγιοΑναφανταριά = αράχνηΓιαναστίζω = πλησιάζω