Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

μέσα στο τυρπί, ήλθαν το βράδ' οι δράκοι, πρίχουμ' να μουν (μπουν) απέσω,ο μέγας σήκωσεν το κεφάλι τ', είδιε τον φιλάργυρο κι είπε: «Ε! πώς τα παςμετά δύο μέρες, κι ο αδελφός σου νά' ρτ' να σ' εύρει, να τον δείξομεν τι χαλάέρχονταιεδώ πέρα». Υστερα γύρσεν στους άλλους δράκους και τους είπε:«Πήρετε τα τουλούμια;» κι εκείνοι είπαν: «Ο πράσινος δράκος τα πήρε».Υστερα τους είπεν: «Ταχύ τελειώνουν όλα μας τα 'ργατα, τ' άλλ' ταχύ(μεθαύριο) να μήτε όλοι σας στα τουλούμια μέσα κι εγώ να σας φορτώσω σεσαράντα βορτόνια για τυρί και να πάμε στο χωριό του κρεμασμέν', να κατεβούμ'στο σπίτι του αδελφού τ', να τον πούμ' πως τον τα στέλλ' ο αδελφός τουτα τουλούμια και τη νύχτα να τον πνίξομ' κι εκείνον και τα παιδιά τ' κι αβούτζανα γλυτώσομε ας ένα μέγα οχτρό».Ο καημένος ο καλόγνωμος αδελφός από πέσω ας το τυρπί, όταν ήξεν ετούτα,η καρδιά τ' κτυπούσε σαν ωρολόγι. Να μη τα πολυλογούμε, την άλλη μέρα,άμα έφυγαν οι δράκοι, σηκώνεται και φέγν' χωρίς να τρανήσει δεξιά κιζερβιά, έρχεται στο σπίτι τ', συλλογιέται τι να ποίκ', είχε ένα μέγα φούρνο καιτον άναψε δύο μέρες κατά σειράν. Ήρτεν ο δράκος με σαράντα βορτόνια φορτωμέναμε τυρί, σαν Αβανεσίτης κυρατζής (αγωγιάτης), γιανές πως τον πίταξενο αδελφό τ' και την άλλη μέρα να ζυγιάσει και να τον δώκ' τα τυριά. Οκαλόγνωμος τον πήρε στο σπίτι τ' και τα τουλούμια τα 'βαλε σ' ένα μέρος. Τηνύχτα, σαφού έφαγε ο δράκος, μέθυσε και κοιμήθη. Ποτέ κοιμάται, παγαίν' οκαλόγνωμος, τον κτυπά μ' ένα μαχαίρ' στην καρδιά και τον αφήν' στον τόποτ', ύστερα πήρεν κι όλα τα τουλούμια, τα' πιασεν και τα 'ριψεν στον φούρνο,σαφού τα 'δινε ένα μαχαιριά και όλους τους έκαψεν.Την άλλη μέρα πήρε τα μουλάρια και πήγε και εκατό μέρες και εκατό νύχτεςκουβαλούσε το βιο των δράκων και δεν τελείωνε. Υστερα νότον πλούσιοςκαι καθημέρα είχε στο σπίτι τ' για τους φτωχούς τραπέζια και βοηθούσεόλους. Κι έφκιασε σ' ούλο τον κόσμον πολλές καλοσύνες και ήτον πολύ ευχαριστημένοςκι ημείς καλύτερα. Ας ετό το παραμύθι μαθαίνομ' να μη γκυρεύομετα πολλά, γιατί όποιος ζητά τα πολλά χάνει και τα λίγα, σαν τον φιλάργυρο,κι όποιος έν' ευχαριστημένος ας τα λίγα, βρίσκ' τα πολλά σαν τον καλόγνωμο.Α. Σαραντίδης, Η Σινασός, Εν Αθήναις 1899, 211-216. Παραλλαγή από τη Σινασότης Καππαδοκίας.