Επεξεργασία Ï€Î±ÏÎ±Î¼Ï Î¸Î¹Î±ÎºÏŽÎ½ τύπων και παραλλαγών ΑΤ 560-590

γούμενος το χωριάτη με τα ζα και του λέει: «Γιατί δεν τα πούλησες, τέκνομου; Δεν ευρέθηκαν ανθρώποι ναν τα πάρουν, ή δε σου 'δωκαν την τιμή τους;»«Ευρεθήκανε, άγιε γούμενε, και την τιμή τους την εδίνανε, μα σαν μ' ερώτα -γαν αν έχουν κανένα ζαράρι* και τους έλεγα πως το βόδι είν ακαμάτικο, τομουλάρι βγαίνει το καρακούσι και τ' άλογο πως δε λέπ' απ' το ένα, ένας έναςέφευγε». «Μα γιατί ναν τους ειπείς τα σακατιλίκια τους;» του λέ' ο γούμενος.«Δεν έχομε συφωνία, του λέει ο χωριάτης, να λέω πάντα την αλήθεια;» Ογούμενος δε βάσταξε και με θυμό είπε στο χωριάτη: «Όχι τέτοιες αλήθειες,θεοκατάρατε!»Λαογραφία Γ', 1911-1912, σ. 666-667, Τρίκαλα Κορινθίας, «Όχι τέτοιες αλήθειες θεοκατάρατε!»(Λουκάτος, Νεοελληνικοί Παροιμιόμυθοι, σ. 137). Καταγραφέας: I.ματούλης.ΛεξιλόγιοΑρατίζομαι = απομακρύνομαι τρέχονταςΖαράρι = νόσημαΚαρακούσι = νόσος των ποδιώνΠράματα = τα ζώαΣκουτέρης = επικεφαλής του ποιμνίουΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ1. ΛΑ 2344, 187, Ερεικούσα, άτιτλο.ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΩΝΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ2. Λαογραφία Γ', 1911-1912, 666-667, Τρίκαλα Κορινθίας, «Όχι τέτοιεαλήθειες θεοκατάρατε!» (Λουκάτος, Νεοελληνικοί Παροιμιόμυθοι,137). Η παραλλαγή που δημοσιεύουμε εδώ.3. Λαογραφία Δ', 1913-1914, 714-715, Πάτρα, «Ο ηγούμενος και η αλήθεια».ΑΔΗΛΟΥ ΤΟΠΟΥ4. Ασλάνη-Βυζαντίου, 50-52 (Λουκάτος, 291, αρ. 49, «Τέτοιαν αλήθεια δεντην αγαπώ ούτ' εγώ!»).