Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

99
I n t e r p e l a c j a
(nr 15538)
do ministra środowiska
w sprawie ujednolicenia regulacji prawnych
dotyczących wycinki drzew
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie
przyrody (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220) przewiduje
w art. 83, iż usunięcie drzew lub krzewów z
terenu nieruchomości może nastąpić po uzyskaniu
zezwolenia wydanego przez wójta, burmistrza albo
prezydenta miasta na wniosek posiadacza nieruchomości.
Jeżeli posiadacz nieruchomości nie jest właścicielem,
do wniosku dołącza się zgodę jej właściciela.
Zgodnie z art. 90 ustawy w odniesieniu do nieruchomości
będących własnością gminy czynności, o
których mowa wyżej, wykonuje starosta. Przepisu
tego nie stosuje się do drzew lub krzewów w lasach.
W myśl art. 84 ust. 1 ww. ustawy posiadacz nieruchomości
ponosi opłaty za usunięcie drzew lub krzewów.
Zasady związane z naliczaniem opłat określone
są w art. 84 oraz kolejnych artykułach: 85,86,87, powyższej
ustawy. Ponadto w art. 88 ww. ustawy jest
mowa, iż w przypadku usuwania drzew lub krzewów
bez wymaganego zezwolenia wójt, burmistrz albo
prezydent miasta wymierza administracyjną karę
pieniężną, zaś w odniesieniu do nieruchomości będących
własnością gminy karę wymierza starosta.
Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t.j.
Dz. U. z 2005 Nr 45, poz. 435, ze zm.) określa zasady
zachowania, ochrony i powiększania zasobów leśnych
oraz zasady gospodarki leśnej w powiązaniu z innymi
elementami środowiska i z gospodarką narodową.
Ilości przewidzianego do pozyskania drewna określa
się w planie urządzenia lasu w stosunku do lasu
Skarbu Państwa albo uproszczonym planie urządzenia
lasu w stosunku do lasu niestanowiącego własności
Skarbu Państwa. W przypadku gdy właściciel
lasu pozyskuje drewno w lesie, który nie jest objęty
planami, o których mowa wyżej, powinien posiadać
dokument potwierdzający legalność pozyskania.
Właściciel lasu i osoba dokonująca wycinki drzew z
terenów leśnych bez wymaganego pozwolenia ponosi
nieproporcjonalnie niższe kary niż ktoś, kto dokonuje
wycinki drzew na terenach nieleśnych. Bowiem w
przypadku wycinki drzew na terenach leśnych stosuje
się karę wynikającą z Kodeksu wykroczeń i jest
nią kara grzywny, zaś w przypadku wycinki drzew
na terenach nieleśnych same kary administracyjne
są niewspółmiernie wyższe od kar przewidzianych w
Kodeksie wykroczeń.
Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy zmiana lasu na
użytek rolny jest dopuszczalna w przypadkach szczególnie
uzasadnionych potrzeb właścicieli lasów. W
tych sprawach w stosunku do lasów stanowiących
własność Skarbu Państwa decyzję wydaje dyrektor
regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych na wniosek
nadleśniczego, natomiast w stosunku do lasów
niestanowiących własności Skarbu Państwa decyzję
wydaje starosta na wniosek właściciela lasu. Decyzja
ta jest decyzją uznaniową, nie zostało doprecyzowane
pojęcie: szczególnie uzasadnionych potrzeb właściciela
lasu.
Wiele przykładów pokazuje, do jakich nadużyć
dochodzi z wykorzystaniem tychże przepisów w celu
pozyskania nie tylko surowca, lecz czegoś cenniejszego
jak tereny inwestycyjne. Planowane zyski przekraczają
znacznie kary za bezprawne usunięcie
drzew.
Mając na względzie powyższe przepisy, proszę o
udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania:
1. Czy Pan Minister nie widziałby potrzeby wprowadzenia
takich rozwiązań prawnych, które jednakowo
traktowałyby dokonującego nielegalną wycinkę
drzew w lesie, jak i poza nim?
2. Czy decyzja o zmianie lasu na użytek rolny stanowi
podstawę do dokonania wycinki drzew, czy niezależnie
od tego wymagane jest zezwolenie na wycinkę
drzew w oparciu o przepisy ustawy o ochronie
przyrody?
3. Czy Pan Minister nie widziałby potrzeby sprecyzowania
pojęcia: szczególnie uzasadnionych potrzeb
właściciela lasu, w odniesieniu do żądań zmiany
lasu na użytek rolny?
Z poważaniem
Warszawa, dnia 7 kwietnia 2010 r.
I n t e r p e l a c j a
(nr 15539)
do ministra gospodarki
Poseł Stanisław Ożóg
w sprawie możliwości finansowania
przez jednostki samorządu terytorialnego
przedsięwzięć związanych z usuwaniem
wyrobów zawierających azbest z obiektów
należących do osób fizycznych
Na podstawie art. 192 Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej
Polskiej zwracam się do Pana z interpelacją
w sprawie niejasności dotyczących możliwości
finansowania przez jednostki samorządu terytorialnego
przedsięwzięć związanych z usuwaniem wyrobów
zawierających azbest z obiektów należących do
osób fizycznych.
Rada Ministrów uchwałą z dnia 14 maja 2002 r.
przyjęła „Program usuwania azbestu i wyrobów zawierających
azbest stosowanych na terytorium Polski”,
który został zastąpiony „Programem oczyszczania
kraju z azbestu na lata 2009–2032” przyjętym
przez Radę Ministrów 14 lipca 2009 r.
Najważniejszym zadaniem programu jest przyspieszenie
tempa usuwania wyrobów azbestowych,