Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
193<br />
opłacić rehabilitacje lub zapłacić rachunki. Większość<br />
rodzin wychowujących niepełnosprawne dzieci<br />
żyje na skraju ubóstwa. Często z powodu zadłużenia<br />
wynikającego z braku środków finansowych na zaspokojenie<br />
podstawowych potrzeb mają oni odcinaną<br />
energię elektryczną, wodę, gaz.<br />
W związku z powyższym kieruję do Pani Minister<br />
następujące pytania:<br />
1. Jak w dzisiejszych czasach ma przeżyć rodzic i<br />
jego niepełnosprawne dziecko za 520 zł miesięcznie?<br />
2. Skąd pochodzi ta rażąca dysproporcja pomiędzy<br />
nakładem środków, jakie państwo przeznacza na<br />
opiekę nad niepełnosprawnymi dziećmi pozostawionymi<br />
w ośrodkach opiekuńczych, a dziećmi, którymi<br />
zajmują się ich rodzice?<br />
3. Czy ministerstwo posiada jakiś plan mający na<br />
celu poprawę sytuacji bytowej niepełnosprawnych<br />
dzieci i ich opiekunów? Jeśli tak, to jaki i kiedy zostanie<br />
on wdrożony w życie?<br />
Z poważaniem<br />
Szczecin, dnia 9 kwietnia 2010 r.<br />
Poseł Cezary Atamańczuk<br />
I n t e r p e l a c j a<br />
(nr 15731)<br />
do ministra zdrowia<br />
w sprawie dostępu kobiet po poronieniu<br />
do informacji na temat przysługujących im<br />
praw<br />
Szanowna Pani Minister! Poronienie jest tragedią,<br />
której żadna kobieta oczekująca z utęsknieniem<br />
na przyjście na świat upragnionego dziecka się nie<br />
spodziewa. Od momentu postawienia diagnozy następujące<br />
po sobie zdarzenia przybierają tak zawrotne<br />
tępo, że ani pogrążona w bólu i szoku matka, ani<br />
jej bliscy nie mają czasu i nie są w stanie racjonalnie<br />
myśleć. Nikt nie zakłada z góry takiego czarnego scenariusza,<br />
dlatego w zdecydowanej większości rodziny<br />
dotknięte tą tragedią nie mają żadnej wiedzy na temat<br />
przysługujących im praw ani procedur, których<br />
należy w takiej sytuacji dopełnić. Chodzi tu o wystawienie<br />
przez szpital pisemnego zgłoszenia urodzenia<br />
dziecka, na podstawie którego można dokonać rejestracji<br />
dziecka w urzędzie stanu cywilnego oraz karty<br />
zgonu potrzebnej do urządzenia pochówku. Brakuje<br />
również informacji o prawie do przysługującego<br />
w tej sytuacji 8-tygodniowego urlopu macierzyńskiego<br />
oraz o możliwości uzyskania zasiłku pogrzebowego.<br />
Należy nadmienić, że wszystkie wymienione prawa<br />
i dokumenty przysługują kobiecie bez względu na<br />
czas zakończenia ciąży.<br />
Niestety, bez wyraźnego życzenia rodziny procedury<br />
te nie są dopełniane, a informacji o przysługujących<br />
w tej sytuacji prawach szpitale nie przekazują<br />
z własnej inicjatywy. Dodatkowo brakuje również na<br />
oddziałach położniczych fachowej opieki psychologicznej<br />
dla rodzin, które na skutek poronienia przedwcześnie<br />
utraciły swoje dzieci.<br />
W efekcie wiele polskich rodzin, które zostały dotknięte<br />
tą tragedią, po otrząśnięciu się z szoku znajduje<br />
się w sytuacji, w której z powodu niewiedzy na<br />
temat przysługujących im praw nie posiadają żadnego<br />
dokumentu upamiętniającego istnienie ich dziecka,<br />
nie mówiąc już o grobie, na którym mogliby uczcić<br />
jego pamięć.<br />
W związku z powyższym kieruję do Pani Minister<br />
następujące pytania:<br />
1. Czy nie należałoby stworzyć lepszej opieki psychologicznej<br />
dla matek po poronieniu i ich rodzin<br />
(np. obowiązkowa rozmowa z psychologiem)?<br />
2. Czy istnieją przepisy prawne nakładające na<br />
szpital obowiązek informowania kobiet po poronieniu<br />
o ich prawach i możliwych procedurach postępowania?<br />
Jeśli nie, to czy istnieje możliwość opracowania<br />
stosownych regulacji?<br />
3. Kto w chwili obecnej jest odpowiedzialny za<br />
udzielenie niezbędnych informacji kobiecie po poronieniu<br />
na temat sytuacji prawnej, w jakiej się znalazła?<br />
Z poważaniem<br />
Szczecin, dnia 14 kwietnia 2010 r.<br />
Poseł Cezary Atamańczuk<br />
I n t e r p e l a c j a<br />
(nr 15732)<br />
do ministra edukacji narodowej<br />
w sprawie pomocy uczniom przy wyborze<br />
zawodu<br />
Szanowna Pani Minister! Niejednokrotnie zdarza<br />
się, że osoby kończące studia nie mogą znaleźć pracy<br />
w swoim zawodzie. Jest to spowodowane różnymi<br />
czynnikami, których nie sposób wymienić. Zauważalne<br />
jest jednak, że powodem takiego stanu rzeczy<br />
jest często brak zapotrzebowania rynku pracy na<br />
przedstawicieli określonej profesji lub brak predyspozycji<br />
danej osoby do wykonywania wyuczonego zawodu.<br />
W takich przypadkach absolwent wyższej<br />
uczelni zmuszony jest do przekwalifikowania i podjęcia<br />
zatrudnienia w innym obszarze niż ten, który<br />
sobie wybrał. Powoduje to wiele komplikacji dla młodego<br />
człowieka.<br />
Wydaje się, że można by uniknąć wielu takich sytuacji,<br />
gdyby szkoły średnie aktywnie włączyły się w<br />
pomoc swoim uczniów przy doborze kierunku studiów.<br />
Zorganizowanie spotkań z osobami zajmującymi<br />
się analizą rynku pracy oraz doradztwem w dziedzinie<br />
pracy z pewnością ułatwiłoby maturzystom