Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
215<br />
Mając na uwadze powyższe, proszę Pana Ministra<br />
o udzielenie odpowiedzi na pytania:<br />
1. Czy szef Służby Celnej analizował zjawisko<br />
spadku liczby odpraw celnych pod kątem wskazanych<br />
wyżej aspektów (notabene – ze względu na doniesienia<br />
prasowe, powszechnie znanych)?<br />
2. Czy analizowano liczbę polskich podmiotów<br />
odprawiających się poza granicami kraju?<br />
3. Czy osoby odpowiedzialne za tematykę celną<br />
sygnalizowały Panu Ministrowi o wskazanych kwestiach<br />
i czy proponowały zmiany legislacyjne mogące<br />
zwiększyć konkurencyjność polskiej Służby Celnej i wyeliminować<br />
niepotrzebne bariery biurokratyczne?<br />
4. Czy działania Ministerstwa Finansów są ukierunkowane<br />
na wprowadzenie zmian legislacyjnych<br />
zmierzających do ułatwienia prowadzenia działalności<br />
gospodarczej związanej z obrotem towarowym<br />
z zagranicą, a co za tym idzie, pobudzenia aktywności<br />
gospodarczej w tym zakresie i zwiększenia wpływów<br />
budżetowych?<br />
5. Czy Ministerstwo Finansów w związku z kierunkową<br />
decyzją szefa Służby Celnej odnośnie do<br />
likwidacji izb celnych w Opolu, Kielcach i Rzepinie<br />
dostrzega zagrożenie spadku należności pobieranych<br />
w imporcie?<br />
Z wyrazami szacunku<br />
Poseł Jerzy Materna<br />
Warszawa - Zielona Góra, dnia 31 marca 2010 r.<br />
Z a p y t a n i e<br />
(nr 6771)<br />
do ministra sprawiedliwości<br />
w sprawie wpisu notariusza<br />
i komornika sądowego do ewidencji<br />
działalności gospodarczej<br />
Szanowny Panie Ministrze! Ustawa z dnia 2 lipca<br />
2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, dalej:<br />
SDG (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.),<br />
określiła, kogo uznaje się za przedsiębiorcę w rozumieniu<br />
jej przepisów.<br />
W interpretacji dla jednostek samorządu terytorialnego<br />
z dnia 5 stycznia 2010 r. Ministerstwo Gospodarki<br />
stoi na stanowisku, że: „Przedsiębiorcą<br />
w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy SDG jest osoba<br />
fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna<br />
niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa<br />
przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym<br />
imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców,<br />
zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy SDG, uznaje<br />
się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej<br />
przez nich działalności gospodarczej. Definicję<br />
„działalności gospodarczej” zawiera natomiast<br />
art. 2 ustawy SDG, zgodnie z którym działalnością<br />
gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza,<br />
budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie,<br />
rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także<br />
działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany<br />
i ciągły.<br />
Tylko spełnianie łącznie przesłanek z art. 4 i art. 2<br />
ustawy SDG pozwala uznać podmiot za przedsiębiorcę,<br />
wykonującego działalność gospodarczą.<br />
Zatem w świetle tej ustawy przedsiębiorcą jest<br />
każdy podmiot, który według obowiązujących przepisów<br />
prawa posiada status osoby fizycznej, osoby<br />
prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą<br />
prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność<br />
prawną, a jednocześnie prowadzi we własnym<br />
imieniu zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną,<br />
handlową, usługową oraz prowadzi działalność<br />
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu<br />
kopalin ze złóż, jak również działalność zawodową,<br />
wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.<br />
Ustawa SDG nie dokonała wyłączenia z tej definicji<br />
żadnego rodzaju działalności zawodowej, a więc<br />
także notariusza i komornika.<br />
Należy podkreślić, że ustawa SDG zawiera przede<br />
wszystkim przepisy o charakterze ogólnym w zakresie<br />
podejmowania działalności gospodarczej, natomiast<br />
kwestie szczegółowe dotyczące wykonywania<br />
poszczególnych rodzajów działalności gospodarczej<br />
regulują przepisy ustaw szczegółowych pozostających<br />
we właściwości różnych organów administracji rządowej.<br />
Zatem jako właściwy w sprawie zajęcia ostatecznego<br />
stanowiska w zakresie określenia statusu<br />
notariusza i komornika jest minister sprawiedliwości<br />
w związku z pozostającą w kompetencjach tego organu<br />
ustawą z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie<br />
(t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158, z późn. zm.)<br />
oraz ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach<br />
sądowych i egzekucji (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 167,<br />
poz. 1191, z późn. zm.).<br />
Niemniej należy zauważyć, że ustawą z dnia 2 lipca<br />
2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie<br />
działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz.<br />
1808, z późn. zm.) w art. 8 dokonano zmiany ustawy<br />
z dnia 11 lutego 1991 r. Prawo o notariacie poprzez<br />
uchylenie art. 24a, który stanowił, że „notariusz nie<br />
jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów – Prawo<br />
działalności gospodarczej”. Ustawodawca, przyjmując<br />
ustawę, podzielił pogląd zawarty w uzasadnieniu<br />
do projektu ustawy, które jednoznacznie wskazuje,<br />
że zmiana ustawy Prawo o notariacie polegająca na<br />
wykreśleniu przepisu stanowiącego, że notariusz nie<br />
jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy<br />
Prawo działalności gospodarczej, wynika z konieczności<br />
dostosowania tej ustawy do nowej definicji działalności<br />
gospodarczej przyjętej w projekcie ustawy<br />
o swobodzie działalności gospodarczej obejmującej<br />
swoim zakresem również działalność zawodową”.<br />
Podkreślić należy, iż takie cechy jak uznanie, że<br />
notariusz w zakresie swoich uprawnień działa jako<br />
osoba zaufania publicznego, korzysta z ochrony przysługującej<br />
funkcjonariuszom publicznym (art. 2 usta-
Change language