Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

253
skiego przez wytyczanie nowych obszarów chronionych
w ramach Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura
2000 oraz rezerwatu przyrody „Wisła pod Zawichostem”,
przekazane przez Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej
Polskiej pismem z dnia 4 marca 2010 r.,
znak: SPS-024-6502/10, przekazuję poniżej stosowne
informacje.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia
2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151,
poz. 1220, z późn. zm.), rezerwat przyrody obejmuje
obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało
zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze,
a także siedliska roślin, siedliska zwierząt
i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody
nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami
przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi
lub walorami krajobrazowymi. Tworzenie rezerwatów
przyrody reguluje art. 13 ust. 3 cyt. ustawy.
Zgodnie z nim uznanie za rezerwat przyrody następuje
w drodze aktu prawa miejscowego w formie zarządzenia
regionalnego dyrektora ochrony środowiska,
które określa jego nazwę, położenie lub przebieg
granicy i otulinę, jeżeli została wyznaczona, cele
ochrony oraz rodzaj, typ i podtyp rezerwatu przyrody,
a także sprawującego nadzór nad rezerwatem.
Regionalny dyrektor ochrony środowiska, w drodze
aktu prawa miejscowego w formie zarządzenia, po
zasięgnięciu opinii regionalnej rady ochrony przyrody
może zwiększyć obszar rezerwatu przyrody, zmienić
cele ochrony, a w razie bezpowrotnej utraty wartości
przyrodniczych, dla których rezerwat został
powołany, zmniejszyć obszar rezerwatu przyrody
albo zlikwidować rezerwat przyrody. Zgodnie z powyższym
rezerwaty przyrody nie są tworzone przez
ministra środowiska będącego organem administracji
centralnej.
Uznanie danego obszaru za rezerwat przyrody nie
wymaga uzgodnienia z władzami lokalnymi. Granice
rezerwatów ustalane są w oparciu o przesłanki przyrodnicze
wymienione w ustawowej definicji rezerwatów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody
utworzenie lub powiększenie obszaru rezerwatu
przyrody jest celem publicznym w rozumieniu ustawy
z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami
(Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn.
zm.). W przypadku gdy obszar planowanego rezerwatu
będzie obejmował tereny niebędące własnością
Skarbu Państwa, jego utworzenie następuje za zgodą
właściciela, a w razie braku jego zgody – w trybie
wywłaszczenia określonym w ustawie o gospodarce
nieruchomościami.
Pomimo braku konieczności uzgodnień z władzami
lokalnymi, odpowiednie urzędy gmin były poinformowane
o fakcie uznania za rezerwat przyrody
pn. „Wisła pod Zawichostem” i tworzenia dla tego
rezerwatu planu ochrony i uczestniczyły w uzgodnieniach
dotyczących np. granic rezerwatu czy odstępstw
od zakazów.
Rezerwat przyrody „Wisła nad Zawichostem”
utworzony został na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy
z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U.
Nr 92, poz. 880, z późn. zm.), na wniosek Ogólnopolskiego
Towarzystwa Ochrony Ptaków, które opracowało
dokumentację projektowanego rezerwatu ornitologicznego
„Wisła pod Zawichostem”. Rezerwat
położony jest w trzech województwach: lubelskim,
świętokrzyskim i podkarpackim. Uznanie za rezerwat
nastąpiło w drodze trzech aktów prawnych, tj.:
1) rozporządzenia nr 12/2008 r. wojewody świętokrzyskiego
z dnia 9 października 2008 r. w sprawie
uznania za rezerwat przyrody (Dz. Urz. Woj. Święt.
Nr 217, poz. 2907),
2) rozporządzenia nr 43/08 wojewody podkarpackiego
z dnia 10 października 2008 r. w sprawie uznania
za rezerwat przyrody (Dz. Urz. Woj. Podka. Nr 80,
poz. 1862),
3) rozporządzenia nr 25 wojewody lubelskiego
z dnia 30 września 2008 r. w sprawie uznania za rezerwat
przyrody „Wisła pod Zawichostem” (Dz. Urz.
Woj. Lubel. Nr 116, poz. 2801).
Wyżej wymieniony rezerwat przyrody obejmuje
wyłącznie grunty należące do Skarbu Państwa, pozostające
w administracji Regionalnego Zarządu Gospodarki
Wodnej w Krakowie (Zarząd Zlewni Wisły
Sandomierskiej w Sandomierzu). RZGW Kraków wyraził
akceptację dla powstania ww. rezerwatu, pod
warunkiem zapewnienia możliwości wykonywania
w jego granicach statutowych (z mocy ustawy Prawo
wodne) działań przeciwpowodziowych związanych
z bezpieczeństwem publicznym, co reguluje ustawa
o ochronie przyrody. Dla wszystkich rezerwatów
przyrody ma zastosowanie przepis art. 15 ust. 2 pkt 3
ustawy o ochronie przyrody, na podstawie którego
zakazy wprowadzone na terenie rezerwatu nie dotyczą
prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych
z bezpieczeństwem powszechnym. Regionalny
Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie współpracujący
ściśle z Ogólnopolskim Towarzystwem Ochrony
Ptaków (OTOP) zawarł z ww. towarzystwem,
a także ze Stowarzyszeniem Ekologiczno-Kulturalnym
„Klub Gaja” porozumienie w sprawie konsultacji
społecznych w zakresie wyboru wariantów koniecznych
do wykonania prac hydrotechnicznych na
terenie ww. rezerwatu. Wyżej wymienione porozumienie
podyktowane było potrzebą minimalizacji oddziaływania
tych robót na siedliska ptaków występujące
w ww. rezerwacie.
Uwagi RZGW Kraków dotyczące ustalenia granic
i innych zagadnień związanych z projektem rezerwatu
zostały w całości uwzględnione w opracowanej
przez OTOP i przedstawionej wojewodom dokumentacji.
Objęcie omawianego odcinka Wisły ochroną
prawną na podstawie ustawy o ochronie przyrody
zostało także pozytywnie zaopiniowane przez Radę
Gospodarki Wodnej Regionu Wodnego Górnej Wisły
działającej przy dyrektorze RZGW w Krakowie oraz
przez powstałą przy niej Stałą Komisję ds. Udziału
Społeczeństwa.
Uprzejmie informuję, że w roku 2009 ustanowione
zostały przez właściwych regionalnych dyrekto-