Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

196
48, przy czym cel wydatkowania tych środków nie
został zmieniony, a więc nadal środki te powinny zostać
przeznaczone na zwiększenie wynagrodzeń i
pochodnych, w tym na modernizację systemu wynagrodzeń
w administracji.
W praktyce rezerwa nr 48 miała zostać przeznaczona
na pokrycie wydatków związanych z wypłatą
dodatków specjalnych, o których mowa w art. 87 ust.
2 ustawy o służbie cywilnej.
Rada Ministrów 6 października 2009 r. podjęła
uchwałę w sprawie procentowego podziału na poszczególne
urzędy środków wynagrodzenia, przewidzianych
na dodatki specjalne w służbie cywilnej.
Według uchwały na dodatki specjalne przeznaczono
kwotę łączną w wysokości 72 500 tys. zł, a więc kwotę
o 70 000 tys. zł mniejszą od tej, jaka została zaproponowana
do podziału i zaopiniowana w trybie art.
19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych,
oraz mniejszą o 77 500 tys. zł od kwoty ujętej
w rezerwie celowej nr 48 po zmianach ustawy
budżetowej na rok 2009.
Z powyższego wynika, że z kwoty 150 000 tys. zł
rezerwy budżetowej nr 48 przeznaczonej na sfinansowanie
dodatków specjalnych w służbie cywilnej
przeznaczono na ten cel jedynie 72 500 tys. zł, przy
czym dopełniono procedury zmiany przeznaczenia
środków rezerwy budżetowej – art. 133 ust. 5 ustawy
o finansach publicznych – jedynie w odniesieniu do
kwoty 55 000 tys. zł.
Analizując powyższe, należy uznać, że wbrew
uchwalonej ustawie budżetowej na rok 2009 oraz postanowieniom
ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o
finansach publicznych nie wydatkowano zgodnie z
założonym w ustawie budżetowej na 2009 r. celem
kwoty 22 000 tys. zł.
Mając na uwadze powyższe, zwracam się do Pana
Premiera z następującymi pytaniami:
— Dlaczego dokonano zmiany przeznaczenia
środków zagwarantowanych w rezerwie budżetu
państwa bez zmiany przeznaczenia środków rezerwy
dokonanej przez parlament?
— Dlaczego naruszono tryb konsultacji społecznych
poprzez zmianę zasad podziału środków na wynagrodzenia
w sferze budżetowej już po wyczerpaniu
procedur konsultacyjnych określonych w art. 19
ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych?
— W jakiej formie i kto konkretnie stwierdził, że
cel utworzenia rezerwy poz. 48 został osiągnięty, skoro
wydatkowano o wiele mniej środków, niż założono
wcześniej na ten cel?
W oczekiwaniu na odpowiedź składam serdeczne
podziękowania za przychylne ustosunkowanie się do
moich pytań.
Łączę wyrazy szacunku
Syców, dnia 24 marca 2010 r.
Poseł Beata Kempa
I n t e r p e l a c j a
(nr 15736)
do ministra skarbu państwa
w sprawie pracowników Południowego
Koncernu Węglowego SA oraz prywatyzacji
Grupy Kapitałowej Tauron Polska Energia SA
Szanowny Panie Ministrze! W nawiązaniu do pisma
otrzymanego od przewodniczącego Zakładowej
Organizacji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” w
Południowym Koncernie Węglowym SA pragnę
zwrócić uwagę na problem ponad 6 tys. pracowników
Południowego Koncernu Węglowego SA, których
jako jedynych pominięto przy przydzielaniu pakietów
akcji Grupy Kapitałowej Tauron, czyniąc z nich tym
samym wręcz pracowników drugiej kategorii. W
związku z powyższym proszę o zajęcie stanowiska
wobec poniższych kwestii:
Jakie jest stanowisko Ministerstwa Skarbu Państwa
w ww. sprawie?
Jak można wyjaśnić przyczyny nierównego traktowania
pracowników Południowego Koncernu Węglowego
SA w Grupie Kapitałowej Tauron przy przekształceniach
prywatyzacyjnych spółki?
Jakie działania planuje podjąć resort skarbu państwa
w celu rekompensaty z tytułu nieobjęcia pracowników
Południowego Koncernu Węglowego SA
pakietem akcji Taurona?
Z góry składam serdeczne podziękowania za przychylne
ustosunkowanie się.
Łączę wyrazy szacunku
Warszawa, dnia 22 marca 2010 r.
I n t e r p e l a c j a
(nr 15737)
do prezesa Rady Ministrów
Poseł Beata Kempa
w sprawie zamrożenia środków finansowych
na modernizację drogi krajowej nr 16 oraz
budowę południowej obwodnicy Olsztyna
Szanowny Panie Premierze! Społeczeństwo województwa
warmińsko-mazurskiego jest głęboko zaniepokojone
wiarygodnymi – jak się wydaje –informacjami
o wstrzymaniu środków na dalszą modernizację
kluczowej dla regionu drogi nr 16 oraz planowaną
budowę niezwykle ważnej, 27-kilometrowej,
południowej obwodnicy Olsztyna. Na oba te cele (w
przypadku drogi Olsztyn – Augustów, z wyłączeniem
obwodnicy Ełku) w rozporządzeniu Rady Ministrów
z jesieni 2007 r. (program rządowy budowy dróg na
lata 2008–2012) oraz w unijnym programie „Infra-