Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
418<br />
Należy podkreślić, że istotą świadczenia pielęgnacyjnego<br />
jest częściowe zrekompensowanie osobie<br />
opiekującej się niepełnosprawnym członkiem rodziny<br />
utraty dochodu w związku z rezygnacją z aktywności<br />
zawodowej, a nie zastąpienie wynagrodzenia. Z istoty<br />
rzeczy każde świadczenie społeczne, a więc tak<br />
samo świadczenie pielęgnacyjne, jak i renta lub emerytura,<br />
służy tylko częściowemu zrekompensowaniu<br />
utraty wynagrodzenia, a nie ma na celu w pełni wynagrodzenie<br />
to zastąpić. Stąd wysokość świadczenia<br />
społecznego zastępującego utracone wynagrodzenie<br />
nie może być na tym samym poziomie co wynagrodzenie.<br />
W przypadku świadczeń społecznych finansowanych<br />
przez budżet państwa, a nie w trybie składek<br />
ubezpieczeniowych, wysokość takiego świadczenia<br />
jest bezpośrednio związana z sytuacją budżetu<br />
państwa. Dlatego też aktualna wysokość świadczenia<br />
pielęgnacyjnego (520 zł – kwota, do której w ostatnim<br />
czasie – od 1 listopada 2009 r. – podwyższono wysokość<br />
tego świadczenia) odzwierciedla możliwości budżetu<br />
państwa w tym zakresie.<br />
Należy również wskazać, że w związku z rozszerzeniem<br />
zakresu osób uprawnionych do świadczenia<br />
pielęgnacyjnego, co jest wynikiem orzeczeń Trybunału<br />
Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2008 r. (sygn.<br />
akt P 27/07) i z dnia 22 lipca 2008 r. (sygn. akt P<br />
41/07) oraz uchylenia od 1 stycznia 2010 r. kryterium<br />
dochodowego, wydatki budżetu państwa na świadczenia<br />
pielęgnacyjne systematycznie rosną. Sytuacja<br />
ta ogranicza możliwość dalszego zwiększenia wysokości<br />
świadczenia pielęgnacyjnego.<br />
Nie planuje się wprowadzenia możliwości przyznawania<br />
świadczenia pielęgnacyjnego obojgu rodzicom<br />
w sytuacji, gdy w rodzinie jest więcej niż jedno<br />
dziecko niepełnosprawne. Bardziej właściwe wydają<br />
się obecne rozwiązania, w których jeden rodzic otrzymuje<br />
świadczenie pielęgnacyjne w związku z koniecznością<br />
rezygnacji z aktywności zawodowej, natomiast<br />
drugi z rodziców wciąż jest aktywny zawodowo, a rodzina<br />
korzysta z innych form wsparcia, np. z pomocy<br />
w formie usług na podstawie przepisów o pomocy<br />
społecznej. Sprzyja temu również wspomniane wyżej<br />
uniezależnienie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego<br />
od kryterium dochodowego, gdyż pracujący rodzic<br />
nie musi obawiać się, że jego aktywność zawodowa<br />
spowoduje utratę przez opiekuna niepełnosprawnego<br />
dziecka prawa do tego świadczenia i odpowiedniej<br />
ochrony ubezpieczeniowej.<br />
Tym niemniej, mając świadomość, że aktualna<br />
wielkość wsparcia materialnego dla rodzin, w tym<br />
rodzin z osobami niepełnosprawnymi, jest niewystarczająca,<br />
planuje się, że – jeśli tylko sytuacja finansowa<br />
państwa na to pozwoli – kierunkiem dalszych<br />
działań służących zwiększeniu wsparcia materialnego<br />
dla rodzin z dziećmi niepełnosprawnymi będzie<br />
podwyższanie wysokości świadczeń rodzinnych adresowanych<br />
do tych rodzin, w tym wysokości świadczenia<br />
pielęgnacyjnego.<br />
W opinii MPiPS jest to bardziej racjonalny sposób<br />
zwiększania poziomu wsparcia materialnego rodzin<br />
z dziećmi niepełnosprawnymi, także w przypadku<br />
gdy jest więcej niż jedno dziecko niepełnosprawne,<br />
niż przyznawanie uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego<br />
kolejnym w rodzinie opiekunom osób niepełnosprawnych<br />
(drugiemu z rodziców lub innym<br />
członkom rodziny zobowiązanym do alimentacji wobec<br />
osoby niepełnosprawnej).<br />
Z poważaniem<br />
Warszawa, dnia 19 kwietnia 2010 r.<br />
O d p o w i e d ź<br />
Podsekretarz stanu<br />
Marek Bucior<br />
sekretarza stanu w Ministerstwie Finansów<br />
- z upoważnienia ministra -<br />
na zapytanie posła Henryka Gołębiewskiego<br />
w sprawie zrekompensowania samorządom<br />
powiatowym wydatków poniesionych z tytułu<br />
zwrotu nadpłaty za wydanie kart pojazdów<br />
(6756)<br />
Szanowny Panmie Marszałku! W związku z pismem<br />
Pana Marszałka z dnia 8 kwietnia br., nr SPS-<br />
-024-6756/10, przy którym przekazano zapytanie<br />
pana posła Henryka Gołębiewskiego w sprawie zrekompensowania<br />
samorządom powiatowym wydatków<br />
poniesionych z tytułu nadpłaty za wydanie kart<br />
pojazdów, uprzejmie proszę o przyjęcie następujących<br />
wyjaśnień.<br />
Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 17 stycznia<br />
2006 r. uznał § 1 ust. 1 rozporządzenia ministra<br />
infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości<br />
opłaty za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137,<br />
poz. 1310) za niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5<br />
ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym<br />
(Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn.<br />
zm.), gdyż zawyżał wysokość opłaty i tym samym<br />
rozporządzenie wykraczało poza zakres upoważnienia<br />
zawartego w ustawie.<br />
Ponadto w świetle orzeczenia trybunału powyższy<br />
paragraf rozporządzenia był niezgodny z art. 92<br />
ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP, gdyż przy ustalaniu<br />
wysokości opłat za kartę pojazdu uwzględniał nie<br />
tylko wysokość kosztów związanych z drukiem i dystrybucją<br />
kart, lecz także koszty pokrycia wydatków<br />
przeznaczonych na potrzeby związane z ewentualną<br />
utylizacją pojazdu.<br />
Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego ustanowiona<br />
w kwestionowanym przepisie opłata stanowiła, ze<br />
względu na niewspółmierność do rzeczywistych kosztów<br />
druku i dystrybucji kart pojazdów, rodzaj daniny<br />
publicznej, a tego rodzaju danina może być nałożona
Change language