Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

82
gmin, których procedura dotyczy, umowę w sprawie
wspólnej realizacji rozbudowy drogi. W umowach
tych gminy zobowiązują się do ponoszenia kosztów
utrzymania i dostawy energii elektrycznej w związku
z planowaną modernizacją infrastruktury.
W wielu przypadkach budżety gmin nie pozwalają
na zapewnienie utrzymania, konserwacji, ponoszenia
kosztów dostawy i zużycia energii, jakie wiążą
się z oświetleniem dróg krajowych. Jako przykład
służyć może gmina Janowiec Kościelny, przez którą
przebiega droga S7 objęta planami przebudowy.
Oświetlenie instalowane będzie przy węźle komunikacyjnym
ulokowanym poza terenem zabudowanym
w odległości kilkunastu kilometrów od siedziby gminy.
Budżet tej rolniczej gminy na rok 2010 wynosi 10
320 tys. zł, a szacowane koszty dostarczenia i utrzymania
oświetlenia są na poziomie 100–150 tys. zł
rocznie, co stanowi 1,5% dochodów gminy.
W związku z tym uprzejmie proszę o odpowiedź
na następujące pytania:
Jak rząd zamierza pomóc gminom w realizacji
nałożonych na nie obowiązków, jeśli nie są one w stanie
im finansowo podołać?
Czy nie należałoby wprowadzić zmian do ustawy
Prawo energetyczne, które odciążyłyby budżety gmin
w wyżej opisanej sytuacji?
Uprzejmie proszę o wyjaśnienie poruszonych kwestii.
Z poważaniem
Warszawa, dnia 30 marca 2010 r.
I n t e r p e l a c j a
(nr 15508)
do ministra zdrowia
Poseł Janusz Cichoń
w sprawie zabezpieczenia świadczeń
zdrowotnych mieszkańcom domów pomocy
społecznej
Szanowna Pani Minister! W imieniu dyrektorów
domów pomocy społecznej woj. lubuskiego zwracam
się do Pani z interpelacją poselską w sprawie zabezpieczenia
świadczeń zdrowotnych mieszkańcom domów
pomocy społecznej. Docierają do mnie sygnały o
dużych trudnościach w tym zakresie. Aktualna forma
opieki pielęgniarskiej oferowanej mieszkańcom DPS-
-ów przez NFZ jest niewystarczająca i nie uwzględnia
specyfiki pensjonariuszy tych placówek.
Domy pomocy społecznej w myśl obowiązujących
przepisów ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca
2004 r. nie są zakładami opieki zdrowotnej. Powinny
jednak umożliwić i organizować mieszkańcom
pomoc w korzystaniu ze świadczeń zdrowotnych
przysługujących im na podstawie odrębnych przepisów.
Świadczenie usługi pielęgniarskiej na podstawie
ustawy o świadczeniach zdrowotnych ze środków publicznych
na rzecz mieszkańca DPS w obecnym
kształcie stwarza poważne bariery. Z danych zebranych
we wszystkich DPS-ach woj. lubuskiego, wynika,
że tylko 1400 osób na 2356 mieszkańców dokonało
wyboru lekarza pierwszego kontaktu, a jedynie
470 pacjentów – pielęgniarki środowiskowej. Istnieją
duże trudności w dostępie do tej formy opieki, ponieważ
pielęgniarki środowiskowe nie przyjmują deklaracji
na świadczenia od osób z domów pomocy społecznej
lub bardzo ograniczają zakres świadczenia
tych usług, uznając je za zbyt nisko wyceniane. Zawieranie
zaś kontraktów NFZ z domami pomocy społecznej
jest niemożliwe, ponieważ są to de facto domy
opieki, a nie zakłady opieki zdrowotnej. Konieczne
jest stworzenie nowego rodzaju świadczenia, które
we właściwy sposób będzie realizowało usługi pielęgniarskie,
ponieważ obecnie zawierane kontrakty nie
uwzględniają specyfiki DPS-ów i jego pensjonariuszy
wymagających coraz częściej całodobowych wzmożonych
świadczeń medycznych.
Wraz z zawieraniem umów na świadczenie pielęgniarskiej
opieki długoterminowej wygasły umowy na
świadczenie przez pielęgniarki pomocy w ramach opieki
zadaniowej. Wprowadzenie zasady długoterminowości
(pomoc przysługuje głównie podopiecznym leżącym)
spowodowała, że nie wszyscy mieszkańcy DPS-
-ów kwalifikują się do nowej formy opieki pielęgniarskiej.
Wielu mieszkańców spełnia kryteria przyjęcia
do całodobowych zakładów opiekuńczo-leczniczych,
ale nie przysługuje im opieka długoterminowa.
Jak jednak wynika z informacji otrzymanych od
dyrektorów domów pomocy społecznej z woj. lubuskiego,
domy pomocy są tańszą formą opieki niż zakłady
opiekuńczo-lecznicze. Z dokonanych symulacji
wynika, że DPS jest tańszą formą niż placówki opiekuńczo-lecznicze
czy pielęgnacyjno-opiekuńcze działające
w ramach ZOZ.
Symulacja dla woj. lubuskiego przy założeniu, że
ok. 50% mieszkańców DPS-ów, tj. 1178 osób, kwalifikuje
się do stacjonarnej opieki zdrowotnej w ZOL
(dane wstępne przekazane mi przez DPS-y) wskazuje
domy pomocy jako dużo tańsze formy opieki pielęgniarskiej.
Koszt kontraktu:
1) Zakład opiekuńczo-leczniczy:
— 1 osoba x 63 zł/dobę, koszt miesięczny: 1890 zł,
koszt roczny: 22 680 zł;
— 1178 osób x 63 zł/dobę, koszt miesięczny:
2 226 420 zł, koszt roczny: 26 717 040 zł.
2) Opieka długoterminowa domowa w środowisku:
— 1 osoba x 24 zł/osobodzień, koszt miesięczny:
720 zł, koszt roczny: 8640 zł;
— 1178 osób x 24 zł/osobodzień, koszt miesięczny:
848 160 zł, koszt roczny: 10 177 920 zł.
3) Opieka długoterminowa domowa pod tym samym
adresem zamieszkania (DPS):
— 1 osoba x 9,60 zł/osobodzień, koszt miesięczny:
288 zł, koszt roczny: 3456 zł;