Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

403
akt I SA/Łd 544/08 oraz z dnia 20 stycznia 2009 r.,
sygn. akt I SA/Łd 545/08, zawierają wskazania sądu
co do dalszego postępowania zobowiązujące organy
podatkowe do ustalenia w sposób jednoznaczny stanu
faktycznego, co dopiero pozwoli na prawidłowe zastosowanie
przepisów prawa materialnego. Orzeczenia
te nie przesądzają zatem o ostatecznym rozstrzygnięciu
spraw, bowiem sprawy te będą przedmiotem ponownej
oceny. Treść tych wyroków wskazuje również,
iż sprawy te muszą być oceniane w sposób indywidualny,
z uwzględnieniem konkretnego stanu
faktycznego danej sprawy, który, jak wskazano powyżej,
ma zostać dopiero ustalony w wyniku przeprowadzenia
ponownego postępowania podatkowego.
Zaznaczenia także wymaga, że ww. wyrokami:
z dnia 16 września 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 693/08
oraz z dnia 20 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Łd
544/08, sąd uchylił decyzje organów podatkowych na
podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi,
czyli wobec stwierdzenia innego naruszenia przepisów
postępowania, które mogło mieć istotny wpływ
na wynik sprawy, nie zarzucając zatem naruszenia
przez organy podatkowe prawa materialnego czy też
prawa wspólnotowego.
Natomiast w ostatnim wydanym wyroku z dnia
18 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Łd 211/09, Wojewódzki
Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę
podatnika (członka Stowarzyszenia Transportowców
Ziemi Łódzkiej) na decyzję dyrektora Izby Skarbowej
w Łodzi, w której organ ten zakwestionował prawo
podatnika do odliczenia podatku naliczonego z faktur
VAT dotyczących transakcji zakupu paliwa, wobec
ustalenia, że faktury te nie odzwierciedlają rzeczywistego
przebiegu operacji gospodarczych, przyznając
tym samym rację organowi podatkowemu.
Niezasadne jest zatem stwierdzenie pani poseł, że
do tej pory wszystkie sprawy członków Stowarzyszenia
Transportowców Ziemi Łódzkiej przed Wojewódzkim
Sądem Administracyjnym w Łodzi były przez
nich wygrane.
Istotne jest, że w żadnym z powyższych wyroków
sąd nie przyznał racji podatnikom poprzez uznanie
ich prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur
VAT dokumentujących zakupy paliwa, w zakresie
w jakim zostało to prawo zakwestionowane przez organy
podatkowe, zaś w wyroku z dnia 20 stycznia
2009 r., sygn. akt I SA/Łd 544/08, sąd przyznał rację
organom podatkowym, iż na tle zgromadzonych dowodów
podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku
naliczonego wynikającego z faktur wystawionych
przez jednego ze sprzedawców.
Podkreślenia również wymaga, iż przedmiotowe
zagadnienia, tj. dotyczące obejścia przepisów prawa
oraz nadużycia prawa, należą do zagadnień wymagających
każdorazowo szczególnie indywidualnego
podejścia, niezależnego od innych, choćby podobnych
spraw.
W świetle powyższych wyjaśnień za nieuzasadniony
należy uznać sformułowany przez panią poseł
w pytaniu zarzut nierespektowania przez organy podatkowe
prawa wspólnotowego i mimo korzystnych
wyroków sądów administracyjnych prowadzenia postępowań
podatkowych, w toku których pozbawia się
właścicieli firm transportowych prawa do odliczenia
podatku.
II. Problematyka obrotu paliwami oraz podmiotów
gospodarczych działających w tym obszarze pozostaje
w sferze zainteresowania zarówno organów
podatkowych, jak i organów kontroli skarbowej, wobec
zidentyfikowania tego obszaru jako stwarzającego
zagrożenie dla systemu podatkowego. Dlatego też
od kilku lat kontrola podmiotów dokonujących obrotu
paliwami płynnymi stanowi priorytetowe zadanie
dla wszystkich organów podatkowych oraz wszystkich
organów kontroli skarbowej, które w zawiązku
z tym prowadzą systematyczne działania w zakresie
wykrywania nieprawidłowości w tym obszarze.
Działania wobec firm dokonujących zakupu paliwa
prowadzone są przez urzędy skarbowe oraz urzędy
kontroli skarbowej w całym kraju, a nie tylko wobec
firm transportowych województwa łódzkiego.
III. Zgodnie z art. 127 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r.,
Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) postępowanie podatkowe
jest dwuinstancyjne. Realizacją powyższej zasady
ogólnej jest przepis art. 220 § 1 ustawy Ordynacja
podatkowa stanowiący, iż od decyzji organu podatkowego
wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie.
Do rozpatrzenia odwołania właściwy jest
organ podatkowy wyższego stopnia (art. 220 § 2 Ordynacji
podatkowej). Takim organem wobec decyzji
naczelnika urzędu skarbowego jest dyrektor izby
skarbowej (art. 13 § 1 pkt 2 lit. a Ordynacji podatkowej).
W przypadku wydania decyzji podatkowej
w pierwszej instancji przez dyrektora urzędu kontroli
skarbowej od decyzji tej służy odwołanie do właściwego
dyrektora izby skarbowej (art. 26 ust. 1 ustawy
z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej –
t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.).
Ingerencja zatem w postępowania podatkowe lub
w postępowania kontrolne, prowadzone wobec członków
Stowarzyszenia Transportowców Ziemi Łódzkiej,
skutkowałaby naruszeniem ww. zasady dwuinstancyjności
postępowania podatkowego, co dawałoby
podstawę do stwierdzenia nieważności wydanych
w tych postępowaniach decyzji podatkowych. Działanie
takie byłoby także sprzeczne z zasadą równości
względem innych podatników będących w jednakowej
sytuacji prawnej.
Z tych przyczyn minister finansów nie jest uprawniony
do wywierania wpływu na czynności organów
podatkowych oraz organów kontroli skarbowej podejmowane
w toku trwających postępowań podatkowych
oraz postępowań kontrolnych i pozbawiania ich
w ten sposób samodzielności w orzekaniu.
Z poważaniem
Warszawa, dnia 14 kwietnia 2010 r.
Podsekretarz stanu
Maciej Grabowski