jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

- Mitzil Mitzi! - woła pani Schanzer, a później wraca do swejmyśli. - Teraz każdy oszczędza, bo oszczędza cały naród. Ci, co zarabialikiedyś dużo, mają dziś piątą część dawnych zarobków. Zato biedni posiadają obecnie więcej, ci, co dawniej nie mieli nic. Takbogacze zbliżają się do biednych. To jest dla narodu dobre, ale niejest dobre dla kupców. "Sparkassen" też niewiele pomagają, bo spoczywana nich teraz wielki ciężar. Uzbierane pieniądze idą na wielkieprace, na plan czteroletni...I jakby samej sobie, a nie nam, cudzoziemcom, odpowiadającmówi pani Schanzer podniesionym głosem:- Za jakieś pieniądze przecież musi się budować!Nie wiadomo, o czym myśli: o swoim zajeździe, czy o autostradach.Cały następny tydzień upływa nam na zwiedzaniu "trójkątawolnych miast": Bremy, Hamburga i Lubeki. Wjeżdżamy w królestwoHanzy, która wycisnęła swój wpływ również i na życiu wielumiast polskich.Na ścianach Ratskelleru w Lubece wymalowano herby wszystkichmiast hanzeatyckich. Jest herb Gdańska i Torunia, 'ale jest równieżherb Krakowa. Na osobnym stoliku przy bufecie powiewająminiaturowe chorągiewki wszystkich współczesnych państw. Białoczerwonejz daleka nie widać.- Jest na pewno - mówi kelner. - Od dwóch lat stoi tustale. - Kelner uśmiecha się i idzie znaleźć zgubioną chorągiew.Przestawia drzewce, wydobywa jedno z nich na pierwszy plan i pochwili wraca z wyjaśnieniem:- 0, widzi pan, jest Zasunęła się tylko trochę w kąt.Najmniej hanzeatyckiego nastroju jest w Hamburgu; w czystym,przestronnym Hamburgu, którego zapchany okrętami port (właściwyport hamburski mieści się dalej, ku Morzu Północnemu) lśni w słońcuczystością i błyskiem metalowych części pokładów. Szeroki powiewmiędzynarodowych, nowoczesnych interesów nie sprzyja nastrojowiśredniowiecznego kupieckiego miasta. 'Wielkie masywy nowychmurów stłoczyły stare miasto, tak jak znowu kiedyś dawniejhanzeatyckie, kupieckie miasto zakryło' słowiański charakter osady.Hamburg dzisiejszy jest kolosalnych rozmiarów portem, głównąbramą morską niemieckiego handlu. Jest trzeźwy, rzeczowy, niemaloschły. Tylko bliskie morze obleka go poezją dalekich perspektywi odrobiną miękkości.102