jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

tabliczka, ale nie na każdej tabliczce jest czerwony znaczek ze swastykąi napis: "Deutscher Arzt". A napis ten ma wagę bardzo wielką.Oznacza on, że do takiego lekarza można pójść bez obawy spotkaniasię z Semitą w kitlu lekarskim. "Niemcy chodzą tylko do lekarzyaryjskich." Lekarzy żydowskich, których przed przewrotem byłoprzecież bardzo wielu, niemal połowa całej liczby, popierają samiŻydzi. Tak jest w zasadzie. Opowiadano mi jednak o faktach wyłamywaniasię z tej reguły, jeśli chodzi o wybitnych specjalistów. \Vówczas,w obliczu ciężkiego niedomagania i utraty zdrowia, z wszelkimiostrożnościami, chyłkiem i po kryjomu idzie się do lekarza Żyda.Sprawa wygląda tak mniej więcej, jak z żydowskim handlem.Zasadniczo nie ma go już w Niemczech, każdy rok prowadzi do stopniowejlikwidacji. Ale jest wielu jeszcze niedobitków żydowskich,którzy uparcie trwają, spodziewając się przeżyć regime hitlerowski.Istnieje w Niemczech wielka żydowska firma konfekcyjna, rozporządzającaw całym kraju kilkuset filiami. Obroty milionowe, towar doskonały,ceny niskie. vVlaścicielka tej firmy, mimo szykan i utrudnień,postanowiła przetrwać. Do dziś dnia dopłaciła do uporu kilkanaściemilionów, ale nie rezygnuje. Podwyższa tylko jakość towaru. Uzyskujeto, że tylnymi wejściami wciskają się do sklepów jej klientkiaryjskie, które nie mogą oprzeć się konfekcyjnym pokusom Żydówki.Spotyka się bardzo często rozkopanę ulice. Tak jak u nas. Tylkoże w Niemczech w ciągu dwóch, trzech dni rozkopanie znika. Robotyidą w błyskawicznym tempie. Dopomagają do tego liczne techniczneudogodnienia, wśród których gaudium uliczne zbiera automatycznyubijacz bruku. Ludzie przyglądają się, jak ciężki żelazny stępor, tylkokierowany ręką robotnika, sam podskakuje i opada na bruk. Wychodzispod niego równiutko ubita jezdnia, gotowa do użytku.Włóczęga po mieście daje sporą wiedzę o środowisku, ale równocześniebardzo szybko męczy. Wycofuję się z tłoku ulicznego,który się zebrał przy podziwianiu nowego sposobu ubijania jezdni,i oglądam się za kawiarnią, gdzieby można zażyć trochę wypoczynku.Wielkich, przestronnych lokali kawiarnianych jest stosunkowo niewiele,natomiast popularne są małe cukiernie przy sklepach ze słodyczami.O godzinie piątej po południu te liczne sale zebrań są domenąNiemek, które przychodzą na kawę i na plotki. Towarzystwo jestniemal wyłącznie kobiece, a temat rozmów dotyczy spraw domowychi kuchennych. Tu i ówdzie błyska szybki w ruchach drut do szydełkowania.Mężczyźni trwonią czas w piwiarniach. Jest tych przybytkówwiele i różnego pokroju. Każdy z nich posiada swoją publiczność.Do jednych zachodzą ludzie zajmujący stanowiska oficjalne w prze-182