jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

Tczew, zdobywają Słupsk, Kołobrzeg. Zbliż~ją się pod mury Szczecina!W Słupsku występuje przeciw Napoleonowi generał von Krokow,zostl;lje jednak srodze przez wojska polsko-francuskie pobity,podobnie jak jego przodek z wojny trzydziestoletniej. Ta rodzinavon Krakowów, rodzina renegatów i zaprzańców, nie ma wojennegoszczęścia. Coraz to historia notuje klęski i przegrane. Tylko w buciei w słowach są tędzy i zwycięscy. Gdy w roku zeszłym w polskimKrakowie (bo dobra von Krokowów obecnie znajdują się po polskiejstronie) chcieliśmy zwiedzić pałac krokowski i do odźwiernego zagadaliśmypo polsku, obrzucił nas obelżywymi wyrazami, zatrzaskującdrzwi wejściowe z gniewem i grubiańsko.I byłyby te zwycięstwa pomorskie szły dalej, gdyby nie pokoraPrus. Król pruski widząc, co zachodzi, przysłał do Napoleona delegację,która uderzyła w słowa uległości i pokory. Działania wojenne zahamowano.Poczęto przygotowywaćpokój w Tylży, który staje w roku1807. v.,' tym pokoju skrawek Pomorza przypadł,KsięstWu Warszawskiemu,z Gdallska zrobiono wolne miasto z ma:rśż'~iklem"Lefebvremna czele, resztę polskiej ziemi utrzymały nadal ręce fIe~eckie.Tyle zostało z tych dwóch lat entuzjazmu i walk. Poz~taij. równieżjeszcze anegdota, która przeszła przez całą Europę,~ zd6bywaolbrzymią sławę. Zapisuje ją w swoich "Pamiętnikach" aą;utajt Napoleonageperał Dezydery Chłapowski, wspominając st:iie sięswoje wraz z garstką Francuzów do niewoli pruskiej prz zd ywaniuGdańska: ."Żołnierza Francuza z 2-go regimentulekkiej piechoty oficerowiepruscy. różnej br:oni otoczyli,·i ci, co po francusku umieli, rozmawializ nim, bo był gadatliwy; dwajoficerowie' Francuzi nic odpowiadaćnie raczyli. . Ten to żołnierzz 2-go lekkiego regimentu dał imodpowiedź, która się później rozeszław świecie. Jeden z oficerówmu mówił, że wy, Francuzi, tylkodla pieniędzy się bijecie. Francuz'go się żwawo zapytał:- A wy za co?- My za sławę.- Macie rację - zawołał -każdy się bije za to, czego mu brakuje.".17