jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

polskiej ,vysyła się ich w głąb Rzeszy, a stamtąd bierze się nowych.Uczy się języka polskiego starszyzna partyjna i wojsko.Jakże to jednak przyjemnie pomyśleć, że inteligencja niemiecka,która dotąd Mickiewicza, Sienkiewicza i Kaden-Bandrowskiego znałatylko z przekładów, "Czarne Skrzydła" będzie mogła teraz przeczytać\" oryginale!Armia niemiecka, która omal nie wygrała wojny światowej, posiadasilną i utrwaloną tradycję. Tradycja ta - mimo Wersalu - niebyła ani na jeden moment przerwana. Co prawda, szeroki potok zw~ziłsię na kilka lat do niewielkiej strugi., Paragraf 173 traktatu, wersalskiegobowiem postanawiał:"W Niemczech znosi się obowiązek powszechnej służby wojskowej.Armię niemiecką wolno tworzyć i uzupełniać jedynie przezochotnicze zobowiązania."Poza tym postanowiono: że owa ochotnicza armia nie może byćwiększa ponad 100.000, czyli ponad siedem dywizyj piechoty i trzy dywizjekawalerii, że nie wolno Niemcom posiadać lotnictwa wojskowego,ż~ flotę wojenną muszą ograniczyć do bardzo nielicznychjednostek. Komisja przedstawicieli państw zwycięskich pewne nawetjednostki morskie zatapiała. ..,Cała siła zbrojna pokonanych w wojnie Niemiec miała być tylkopo to, aby przestrzegać ładu wewnątrz państwa. Nazywała się"Reichswehra" - obrona kraju; armia Adolfa Hitlera nosi nazwę"Wehrmacht" - zbrojna potęga.Postanowienia traktatowe szły dosyć osobliwymi torami. Dlaprzestrzegania ich powoływane były do życia różne komisj'e. Nienadzwyczajniemusiały one jednak działać, skoro od samego początkucyfry w postanowionych granicach pozostały tylko na papierze. Pozorniearmia niemiecka posiadała sto tysięcy, ale w ukryciu, w najrozmaitszychzwiązkach, w organizacjach, w kadrach policyjnych ­ćwiczyło się i zaprawiało systemem wojskowym przynajmniej drugietyle.W tajemnicy również przygotowywano, ile się tylko dało, drogido szybkiego przy nadarzającej się okazji odbudowania floty. Wielkiezakłady przemysłowe, fabrykujące maszyny, tak przemyślnie byłyinstalowane, że w każdej chwili, w przeciągu kilku godzin mogły byćzamienione na fabryki sprzętu wojennego: amunicji, czołgów, samolotów.Kontrola nad tym była tym trudniejsza, że w Niemczechcyfry budżetów państwowych nie są podawane do publicznej wiadomości.286