jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

- A pan jest obywatelem polskim?- Jo. Polski.- I wzięli pana?- Wzięli. Był mus.Okazuje się po trudnościach początkowych, że Franz wcale dobrzeumie po polsku, choć wtrąca co chwila wyrazy niemieckie. Zaparę minut zostajemy przyjaciółmi. Obiecuje przysłać fotografięw mundurze strażackim i w mundurze arbeitsmanna.Gdy zostajemy sami, mówi pan Pawlak:- Nie ma szkół polskich, rodziców nie słuchają, to się i niemczą·Władza zresztą ciągle nas wszystkich namawia: przepisz się napass niemiecki, co już macie z tej" Polski? I tak za rok, za dwa połowaPolski będzie nasza. A my tu, proszę pana, wszyscy z Poznańskiego,z Pomorza, ze 'Śląska...Przemieszanie dwóch sal powstaje również na innej drodze.Okazuje się, że w sali strażaków są przeważnie brzydkie panny. Corazto któryś zagląda do sali mniejszej, staje przed upatrzoną Polkąi kłania się z galanterią. Czasem udaje mu się, częściej nie. Krystynama również powodzenie. Podchodzi do niej hitlerowski kawaler, jużnie zwykły granatowy mundur strażacki, ale prawdziwy mundur brązowy.- Kann ich bUten?- Nie - odpowiada Krystyna gwałtownie.Oficjalna wersja odmowy· brzmi tak: hitlerowiec jest niski,a Krystyna wysoka. Jakże może tańczyć ze sobą taka para; ale pocichu zwierza mi się z powodu prawdziwego: "Ja z tymi łajdakaminie będę tańczyć". Nie należy tych okrutnych słów, gdy dojdą dowiadomości powszechnej, w całej ich rozciągłości i wadze ujmować.Panna z Polski wcale nie jest szowinistką, raczej przeciwnie, byładotąd aż do zbytku liberalna i daleka od sentymentów patriotycznych.Ale w ciągu tej podróży zmieniła się: zanadto jej te brązowe mundurydożarły. Ciągle tu mowa o tym, że żywią ochotę na zachodnieziemie Polski. Jej Polski!Nie mamy jednak czasu zajmować się tańcami i kawalerami.Są sprawy tego popoludnia, wieczoru i nocy ważniejsze. Już chłódpierwszego zetknięcia dawno się rozwiał. Zniknął bez śladu. Jest naspięcioro. Mężczyźni zostali zaanektowaI!i przez mężczyzn, kobietyposzły do kobiet.Mój Boże, czy można się dziwić, że rodacy z Pomorza niemieckiegokorzystają z takiej okazji, aby porozmawiać i, zwierzyć swojebóle.307