jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

DRT E R E~~~I~"'-"""'"d""...... ]-.o'"MANEWROW"_kWW każdymnumerze każdego pisma~ilustrowanego·~~~t~·~'..'znajdują się zdjęcia, które den;jonstrująbliskie współżycie ludnCi c ~wilnej z armią, młodzieży z wojskiem. Niezwykła pomysłowość wr-'(,~'"'~:.borze zdjęć: czołgi strojone w kwiaty przez wiejskie dziewczęta, samo-""" ~,-~lot, który. wylądował na łące pod wsią i natychmiast otoczony zostałprzez wsżystkichmieszkańców,ośmioletnichłopiecpomagaj ący żołnierzowiczyścić karabin i wreszcie szczyt pomysłowościfotograficznej ­noworodek włożony w żołnierski hełm jak w kołyskę! Słowem, więcejniż sielanka. Ale czy nie ma w tej sielance jakichś rysów? Ledwiewidocznych, skwapliwie zacieranych, a przecież istotnych?W Szczecinie byliśmy świadkami pożegnania oddziałów pą,rtiiodchodzących do Norymbergi, na drugi dzień widzieliśmy po~1t'anieprzez ludność miejscową powracającychz manewrów żołnierzy. Obieuroczystości odbywały się w tym samym miejscu, na centralnym placuSzczecina, o jednej porze, na tle tego samego sztafażu - a przecieżcóż za różnica! Po prostu przepaść.Brunatne koszule były fetowane i wiwatowane w tonacji najwyższej.Cały plac, wszystkie chodniki, część jezdni, balkony i okna odparteru do najwyższego piętra - oblepione ludźmi. Przemówienia,wspólne śpiewanie pieśni-las wyciągniętych rąk: "HeilI" Wystarczypięciominutowapróba utrzymywania prawej dłoni sposobem hitlerowskiegopozdrowienia, aby przekonać się, co to za trud. A przecież tetłumy trzymały ręce na "heil" pięć, dziesięć, piętnaście minut! Trzymając-- wrzeszczały, byli tacy, a raczej takie, które nie mogły powstrzymaćłez rozczulenia. Przy końcu uroczystości entuzjazm i napóruczucia doszły do takiego napięcia, że można było mówićo histerii i psychozie.