jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

W szeregu cesarzy rzymskich narodu niemieckiego byli i tacy,którzy naprawdę, szczerze i bez obłudy stawali się "sługami chrześcijaństwa".Takim był przede wszystkim Otton nI. Stanowi! on typwspaniałego idealisty, prawego człowieka i gorliwego chrześcijanina.Chrobry dał swoją miarę w zwrocie, jaki zrobił w stosunku do Niemiec,w chwili gdy cesarzem został taki człowiek: zbliżył się do nich,zaprzyjaźnił z Ottonem, ustalił prawdziwy stosunek chrześcijańskiegoksięcia do chrześcijańskiego cesarza.Zasłynął wówczas w całym świecie wielki męczennik za wiarę,biskup czeski z rodu Sławników, św. Wojciech, którego umęczoneprzez Prusaków zwłoki spoczywały w kościele gnieżnieńskim. CesarzOtton III, zbliżając się coraz bardziej do Chrobrego, postanowiłodbyćpielgrzymkę do grobu Świętego, który za życia był jego przyjacielem,a zarazem odwiedzić sojusznika. Podróż do Gniezna poczęła się z żarliwościreligijnej, ale posiadała również swoje następstwa polityczne.Za zgodą ówczesnego papieża erygowana została podczas gnieźnieńskiegozjazdu nowa archidiecezja. Prymat Magdeburga jako metropoliidla całej Słowiańszczyzny środkowej Europy musiał ustąpić.Nowa, już naprawdę słowiańska archidiecezja ustanowiona zostaław Gnieźnie. Równocześnie założono podległe jej cztery sufraganie:w Gnieźnie, w Krakowie, we Wrocławiu i - dla Pomorza - w Kołobrzegu.Z Poznaniem więc działało już diecezyj pięć.Był to rok 1000. W równe dwadzieścia pięć lat potem Chrobrykoronował się na króla· polskiego. Koronacja stanowiła następstwozjazdu gnieźnieńskiego.Taka to była ówczesna Polska i tacy jej władcy. Obraz tamtychczasów odbudować można w wielu dokładnych szczegółach, choć nieprzychodzi to bez trudu, bowiem wiadomości porozrzucane są fragmentaryczniepo różnych kronikach, dokumentach, raptularzachi rocznikach, poczynając od opisu szacownego Ibrahima Ibn Jakuba.I oto znów grymas historii: Pierwszy opis podróży po Polsce zewzmianką o dworze Mieszka i stosunkach ówczesnych nad Wartąi Odrą daje kupiec, który w r. 965 wyprawia się ze skwarnego południanad Bałtyk, właśnie ów Ibrahim Ibn Jakub. A ten podróżującyi ciekawy świata kupiec był najautentyczniejszym Semitą! Cóż zazbieg ·okoliczności i cóż za omen - pierwszym opisywaczem Polskijest nie kto inny, tylko właśnie Żyd, Emil Ludwig dziesiątego stulecia.Następstwo faktów: w roku 963 Mieszko ponosi klęskę, w chwiligdy sięga po Pomorze Zachodnie. Sprawa wyraźnie się nie udaje.Książę -