jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

Miały te iudy zdolność rozpędu, ale nie posiadały zdolności trwałegobudowania: państwo Karola Wielkiego w kilka lat po jego śmiercirozpadło się na trzy części."Powstało królestwo zachodnio - frankońskie (odpowiadającemniej więcej późniejszej Francji), a także królestwo wschodnio-frankońskiena wschód od Renu (odpowiadające późniejszym Niemcom);trzecie państwo obejmowało Italię oraz pas od Morza Śródziemnegodo Północnego, dzieląc dwa pierwsze. W pierwszym z nich wytworzyłsię naród francuski, łączący w sobIe potomków dawnej ludnościrzymskiej zmieszanych z przybyszami germańskimi, szczególnie Frankami.Przewagę uzyskał tu język łaciński i kultura rzymska. Podobniestało się i z Italią, gdzie wytworzył się naród włoski. Oba tenarody, na które silnie oddziałał wpływ Rzymu, zalicza się do grupyludów zwanych romańskimi. Inaczej ułożyły się stosunki na wschódod Renu, gdzie przewagę miał żywioł germański i wpływ kultury rzymskiejbył słaby. Ukształtował się tam naród niemiecki, należący dogrupy ludów germańskich" - mówi podręcznik historii (M. H. Serejski).Ale niewiele się mówi w Niemczech o tym, że w tych właśnieczasach plemiona germa6skie przyjęły całą kulturę i cywilizację, MorzaŚródziemnego, którą teraz podaje się jako cywilizację rdzenniegermańską.Ze wszystkich najazdów te chyba były największe, najliczniejsze,a jakże musiał być ich wpływ krótki i nietrwały, skoro na zajętychterenach nie umiały zapuścić korzeni! Longobardowie, dumninajeźdźcy, niezmożeni zwycięzcy, rozpuszczają się niewidoczniew morzu italskim, został po nich tylko nieco ciemniejszy akcentw mowie włoskiej i nazwa Lombardii. Cóż dopiero mówić o najazdachw skali mniejszej l A sam Karol Wielki, ów najwyższy wykwittych ruchów, kimżeż on był? Karl der Grosse, czy Charlemagne?Spór o to trwa do dziś dnia. Pomiędzy Francją a Niemcami.Druga sprawa - sprawa Tacyta. Dał on opis środkowej i północnejEuropy na przełomie dwóch okresów historycznych. Wielkiteren między Renem a Wisłą oznaczył ogólną nazwą Germania,kraj poza Wisłą podobało mu się nazwać Venedi. Zarówno najednym terytorium jak i na drugim, w obrębie nazwy ogólnej rozlokowanonazwania wielu drobnych szczepów. Interesują nas szczególnienazwy owej mitycznej Germanii. Między Łabą a Odrą usadowiłasię podnazwa Suewi. W pismach autorów rzymskich określenietowystępuje często. Między innymi w raptularzu wojennym Caesara ­"Ariowist (Jarowit), król Swewów", później "Wania, król Swewów".87