jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

sierpnia rozpoczynały swoją nową żałobę. Którą to z rzędu?! Znowupadł rozkaz: Zlikwidować ten żywy wyrzut sumienia! Roznieść ŁużycelZamknęły się szkoły łużyckie, zanikły domy ludowe, stanęłymaszyny drukarskie, zapełniły się więzienia; wielu Łużyczan poszłodo obozów koncentracyjnych, z których nie wyszli do dziś.Jest ich w Niemczech 200.000. Wydawałoby się, że państwo,które cały swój program oparło na pojęciu narodu, powinno mieć szacuneki dla tego narodu, który wykazał taką wytrwałość. takie bohaterstwoducha. Ale znać, że liczą się tylko bohaterstwa liczebnychnarodów. Swojego narodu. Cudzych narodów - nie!Gdym opowiadał w Polsce o tych 200.000, ktoś podał projekt:wymienić za polskich Niemców, nie dać zginąć szczepowi, który jestkorzeniom naszego narodu najbliższy. Projekt, który powinien pójśćpod rozwagę. Mogliśmy przyjąć po wojnie pół miliona rosyjskich Żydów,czemu nie mogliby.śmy przygarnąć Łużyczan?Ale jakkolwiek jest, jakkolwiek będzie, na słowo Łużyce powinienbić apel, powinna padać komenda "baczność".Baczność! Prezentuj broń. Łużyce, lud, który za Chrobrego żyłw granicach Polski, rozpoczął agonię.A jubileusz Berlina był huczny, kwietny i hałaśliwy. Toczyły sięwozy, sunęły kawalkady, z platform samochodowych chwiały siępióropusze amazonek.Było na co patrzeć, było w czym brać udział. Aż do ostatniegozmęczenia. Mistrz Rożek obiegł cały Berlin. Niczemu nie przepuścił.\Vszystko widział. Trzeciego dnia chwiejąc się na nogach oświadczył:- Rozmach to oni mają, ale, panie, stylu utrzymać nie mogą.Po czym zasunął się w kąt samochodu i milczał przeżuwając ciężkiemyśli. Myślał zaś to samo, co ja. Robiliśmy bilans 700-lecia Berlina:. Primo: Berlin jest, ściśle rzecz biorąc, miastem jednym z najmłodszychw Europie. Jubileusz z naciąganiem patyny odwiecznościwygląda na groteskę·Secundo: Jubileusz Berlina jest zarazem jubileuszem grabieżyniecodziennej.- Grabieżyl - powiada powoli Rożek - pan myśli, że oni sobiez tego co robią. To dla nich odznaczenie, wyróżnienie. To tylkodowód, że są rasą silną, zdobywczą, niepokonaną.- Może, może. Ale wspomnieć nie zawadzi. Warto wiedzieć.Później już nie mówiliśmy o Berlinie. Rozmawialiśmy o pięknienadchodzą.cej jesieni i wspaniałą autostradą jechaliśmy pełną szybkościąw drogę powrotną do Szczecina.16 241