jc3b3zef-kisielewski-ziemia-gromadzi-prochy

... Najpiękniejszy po sobie pomnik kultury duchoweji materialnej zostawili nasi przodkowiei pobratymcy w tysiącachnazw geograficznychi topograficznych na ziemiach swoich. Niemalkażdyskrawek pola o charakterystycznychznamionach, każda niwa zroszona ich potemi krwią, lasy, puszcze i święt,e gaje, dqbrowy,bagno, ostrowy, góry i pagórki, jezioro i tonie,rzeki, strumienie i brody świadczą o prastarychdziedzicach, lechickich wojach i panach, ratajachi rybitwach, których szczątki 'z szarymzmieszały się prochem - wszystko to otrzymałow nazwach piętno własności rasowej. Dalekona zachód, hen do Menu i Soławy, za Łabą,do brzegów Morza Północnego i Egidory olbrzymiqpłacheć ziemi zajmowali niegdyś Słowianierozmaitych rodów i szczepów, bliscy nam pochodzeniemi językiem, w nazwach przekazalinam wspominki, nie nieme jak kamień, leczzrozumiałe i głośno świadczące: B y I i ś m y!Dwa światy, germański i słowiański, w wiekowychzapasach i zmaganiach toczyły boje o tekrainy, aż ostatnia Słowianka na Rugii w XV w.zeszła do mogiły, ostatni Słowianin w Hanowerskiemza Łabq w XVIII w. pisał testamentrodzimego języka, a za naszych prawie czasówzamilkł rybak kaszubski koł~ Słupska i rolnikśląski pod Oleśnicą. Przybysze i nowacy z %achodu,biorąc pola w posiadanie prawemucisku lub umowy, bqdż 'usuwali zupełnie,bądt zmieniali nazwy słyszane % ust tubylców.X. KAN. S T. D O Ł f G A - K O Z I ERO W S K IIZ PRZEDMOWY DO AnASU NAZW GEOGRAFICZNYCHS Ł O W I A Ń S Z C Z Y Z N Y Z A C H O D N ! E II·